مضرات و خواص آلو خورشتی همراه کالری و عکس آلو

خواص آلو خورشتی

مضرات و خواص آلو خورشتی همراه کالری و عکس آلو در سایت جسارت

خواص آلو خورشتی,خواص آلو خورشتی,خواص آلو سبز,خواص خورشت الو اسفناج,خواص خورشت آلو,خاصیت آلو خورشتی,خواص آلو سبز در بارداری,خاصیت آلو سبز,خواص الو گوجه سبز,خواص آلوچه سبز,خواص زرد آلو سبز,خواص خورش الو اسفناج,خواص خورش آلو,خواص خورش آلو اسفناج,خواص آلوی خورشتی,خاصیت آلو خورشتی,خواص آلوچه خورشتی,خاصیت خورشت الو,فواید الو خورشتی,خاصیت آلو سبز

مضرات و خواص آلو خورشتی همراه کالری و عکس آلو

در این مطلب از سایت جسارت به مضرات و خواص آلو خورشتی همراه کالری و عکس آلو می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.

آلو بُخارا یکی از انواع خشکبار است. آلو بخارا از خشک کردن آلو و یا گوجه به دست می‌آید. برای تهیهٔ آن نخست آلو قطره‌طلا در آب کمی جوشانده می‌شود، سپس پس از خنک شدن پوست آن کنده شده و در آفتاب خشک می‌شود.

خواص آلو خورشتی

خوردن آن به هر صورت، چه به صورت تازه، خشک و ریختن آن در آش و غذا مفید بدن و نرم کننده شکم و رافع خارش تن گرم مزاج‌ها است. اگر نیم کیلو آلو بخارا را در دو لیتر آب بجوشانید تا پخته و نرم شود و صاف کنند و با قدرى شکر شیرین کرده، گرم یا سرد بخورند مسهل خوب و بى اذیتى براى گرم مزاج ها است همچنین مفید سینه، تا حدى که برای افرادی که سرفه می‌کنند و سینه درد دارند، مفید است بر خلاف سایر ترشی‌ها که مضر شش و سینه است.

آلو بخارا کمتر به صورت تازه و بیشتر به صورت خشک مصرف خوراکى دارد. نوع خشک شده آن در انواع سوپ‏ها و خوراکها و خیسانده آن در آب در صبح و قبل از ناشتا به منظور لینت مزاج و رفع یبوست‏هاى عادى و تقویت اعمال کلیه به کار می رود.

خواص آلو خورشتی

خوردن چند دانه آلو بخارا ملین طبع، معده و برای قى(استفراغ) و غثیان(حالت تهوع) که از گرمى باشد، مفید است. غرغره برگ پخته آن برای ورم لوزتین، گلو و آب ریزش بینى که از زکام و نزله باشد و برای تقویت ریشه و لثه دندان مفید است. آشامیدن آب جوشانده برگ آن تا سه استکان کشنده کرم معده و ضماد برگ او که پخته بکوبند و بر شکم ببندند، ریزاننده کرم‌هاى روده و امعا و مجرب است، خاصه گرم مزاج‌ها است.

مضرات و خواص آلو خورشتی همراه کالری و عکس آلو

آلو حالت تهوع را از بین می برد. از این رو افرادی که به حالت تهوع و سرگیجه مبتلا می باشند ، بهتر است روزانه چند عدد آلو بخورند.  آلو طبیعتی سرد دارد ، پس برای افراد گرم مزاج مناسب است. آلو ضد تب و سردردهای صفراوی است. آلو در معالجه کم خونی ، ضعف و ناتوانی و خستگی جسمی مفید است. آلو ملین بسیار قوی است.

خواص خورشت الو اسفناج

سردمزاج‌ها باید ضرر آن را با خوردن کندر به اندازه یک نخود رفع کنند. اگر آلو یافت نشد می‌توان تمرهندى و آلوهاى دیگر استفاده کرد. جوشاندن آلو در گلاب و خوردن آن بندآورنده شکم است. رب آلو سرد و تر بوده و مفید حال کسانی است که کبدهای گرمی دارند، رافع تشنگى و فرونشاننده تب‌هاى حار(داغ)، التهاب و سردرد است. باید دانست که انواع آلو و آلوچه خواصشان شبیه خاصیت آلو است که در فراهم نشدن آلو بخارا می توان از آنها استفاده کرد.

خواص آلو خورشتی

اثرات مصرف و خواص ماش برای پوست خشک و حساس

خواص ماش برای پوست

اثرات مصرف و خواص ماش برای پوست خشک و حساس در سایت جسارت

خواص ماش برای پوست,خواص ماش برای پوست صورت,خواص جوانه ماش برای پوست صورت,ماش برای پوست,فواید ماش برای پوست

اثرات مصرف و خواص ماش برای پوست خشک و حساس

ر این مطلب از سایت جسارت به اثرات مصرف و خواص ماش برای پوست خشک و حساس می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروان گرامی قرار گیرد .

دانه‌های ماش شامل طیف وسیعی از مواد مغذی گیاهی هستند که ضد میکروب و ضد التهاب در نظر گرفته می‌شوند، و همین ویژگی‌ها باعث می‌شود که آنها سیستم ایمنی بدن را تقویت کنند و با باکتری‌های مضر، ویروس‌ها، سرماخوردگی، بثورات، آماس و بسیاری از اختلالات دیگر مبارزه کنند. ماش باعث تعادل باکتری‌ها در دستگاه گوارش می‌شود و به این ترتیب به جذب مواد غذایی و بهبود سیستم دفاعی کمک می‌کند.

خواص ماش برای پوست

ماش، یکی از موادغذایی است که در گروه حبوبات جای میگیرد و دارای خواص بسیاری بوده و کاهش کلسترول بد خون از جمله آن‌ها است. هزاران سال است که گیاه ماش مورد استفاده قرار گرفته و اصلیت این گیاه مربوط به کشور هندوستان بوده و در سراسر نواحی آسیایی کشت می‌شده است و چینی‌های باستان از این گیاه برای رفع گرما و سم‌زدایی بدن استفاده می‌کردند. امروزه نیز به خاطر ارزش غذایی بالای این گیاه، در موارد آشپزی و نیز سلامتی، استفاده‌های فراوانی می‌شود.

دانه‌های ماش ویتامین‌های گروه B را به بدن می‌رسانند، از جمله ویتامین B۶ و فولات، که هر دو برای کنترل نوسانات هورمونی که می‌تواند به علائم سندرم پیش از قاعدگی منجر شود، لازم هستند. ویتامین‌های B، فولات و منیزیم برای کاهش شدت و درد مرتبط با گرفتگی‌های PMS، سردرد، نوسانات خلقی، خستگی و دردهای عضلانی مفید هستند.

خواص ماش برای پوست صورت

اگر میزان کلسترول خونتان بالا است استفاده از ماش را به شما توصیه می‌کنیم. دانه‌های ماش دارای کلسترول پایین و مقدار زیادی فیبر رژیمی محلول هستند. فیبر رژیمی به آن دسته از مواد غذایی اطلاق می‌شود که قابل هضم نیستند. فیبرهای رژیمی دو گونه هستند: محلول و غیرمحلول. فیبر غیرمحلول به تعادل و تنظیم حرکات روده می‌پردازد ولی کار زیادی برای کاهش فشارخون انجام نمی‌دهد. فیبر محلول وقتی با آب موجود در سیستم هاضمه مخلوط شود ماده ژل مانندی را تشکیل می‌دهد که به نوبه خود به بهبود عملکرد اعضای بدن می‌پردازد. غذاهای سرشار از فیبر رژیمی محلول، به کاهش کلسترول بد خون (LDL) کمک می‌کنند و این کار را با تشویق به تولید گیرنده‌های LDL که مسئول بیرون راندن کلسترول بد اضافی از جریان خون هستند، انجام می‌دهند. مصرف روزانه 10 تا 25 گرم فیبر محلول برای کاهش کلسترول بد نیز توصیه می‌شود. هر پیمانه ماش حاوی 1/9 گرم فیبر رژیمی تام است.

با توجه به گروه شیمی در موسسه‌ی فناوری هاربین چین، دانه‌های ماش مقدار فراوانی پروتئین (به نسبت گیاه بودن‌شان) دارند، به این ترتیب که حدود ۲۰ تا ۲۴ درصد از ساختار شیمیایی آنها اسیدهای آمینه (پروتئین) است. گلوبولین و آلبومین پروتئین ذخیره‌سازی اصلی موجود در دانه‌های ماش هستند و بیش از ۸۵ درصد از کل اسیدهای آمینه موجود در ماش را تشکیل می‌دهند. ماش همچنین حاوی میزان فراوانی از سایر اسیدهای آمینه‌ی ضروری، از جمله لوسین، ایزولوسین و والین است، که می‌توانند با دیگر منابع گیاهی (مانند غلات سبوس‌دار یا برخی از سبزیجات) یک “پروتئین کامل” را تشکیل بدهند. پروتئین آنها که بسیار قابل جذب است، باعث می‌شود که آنها یک انتخاب هوشمندانه برای گیاهخواران باشد، به خصوص اگر این را در نظر داشته باشیم که دانه‌های ماش چند ماده‌ی مغذی دیگر را نیز به رژیم غذایی فرد اضافه می‌کنند.

خواص جوانه ماش برای پوست صورت

ماش و دیگر حبوبات ماده‌ای به نام مهار‌کننده پروتئاز دارند که می‌تواند در برابر سرطان سینه اثر محافظ داشته باشد. مهار‌کننده پروتئاز تقسیم سلول‌های سرطانی را کند کرده و به این ترتیب از تشکیل تومور جلوگیری می‌کند. ماش و دیگر حبوبات ماده‌ای به نام مهار‌کننده پروتئاز دارند که می‌تواند در برابر سرطان سینه اثر محافظ داشته باشد. مهار‌کننده پروتئاز تقسیم سلول‌های سرطانی را کند کرده و به این ترتیب از تشکیل تومور جلوگیری می‌کند. بهتر است که این ماده غذایی به صورت جوانه مصرف ‌شود. یادتان باشد که استفاده از ماش به این شکل خواص آن را چند برابر می‌کند زیرا فرآیند جوانه زدن باعث می‌شود همه مواد مغذی به‌خصوص آهن در دسترس، افزایش یابد پس برای مبتلایان به کم‌خونی بسیار مفید است.

اثرات مصرف و خواص ماش برای پوست خشک و حساس

شواهد قوی وجود دارد که مواد مغذی موجود در ماش دارای اثرات ضد دیابت قابل‌توجهی هستند و می‌توانند به طور طبیعی به جلوگیری از ابتلا به دیابت نوع ۲ یا درمان آن کمک کنند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۸ توسط موسسه‌ی علوم زراعی در آکادمی علوم کشاورزی چین انجام شد، نشان داد موش‌هایی که مکمل ماش را دریافت کردند، پایین آمدن قند خون، پلاسما سی- پپتید، گلوکاگون، میزان کلی کلسترول و تری‌گلیسرید را تجربه کردند. در عین حال، میزان تحمل گلوکز در موش‌ها به طور قابل‌توجهی بهبود یافت و واکنش انسولین آنها افزایش یافت.

ماش برای پوست

ماش، یکی از مواد غذایی است که در گروه حبوبات جای می‌گیرد. همان‌طور که می‌دانید، در برنامه غذایی روزانه، حبوبات مهم‌ترین منبع تامین پروتئین گیاهی هستند و ماش نیز ارزش تغذیه‌ای بسیار بالایی دارد و دارای تقریبا 3/16 گرم پروتئین در هر پیمانه است و در اکثر جوامع منبع عمده تامین پروتئین به ویژه برای گیاه‌خواران است. مصرف ماش هیچ‌گونه ممنوعیتی برای هیچ‌کس ندارد اما کسانی که اسیداوریک یا نقرس دارند، باید موادغذایی پروتئین‌داری را که پورین گیاهی دارند،‌محدود کنند. البته ترکیبات پورینی در ماش نسبتا کم است و لازم نیست این افراد نیز ماش را از برنامه غذایی خود کاملا حذف کنند؛ بلکه تنها محدودیت به خرج دادن در مصرف آن کفایت می‌کند.

خواص ماش برای پوست

خواص مصرف علف چای کوهی و درمان طبع سرد در طب سنتی

علف چای کوهی

خواص مصرف علف چای کوهی و درمان طبع سرد در طب سنتی در سایت جسارت

علف چای کوهی,علف چای,علف چای چیست,علف چای افسردگی,علف چایی,علف چایر,علف چای (هزار چشم),علف چای هایپیران,علف چای یا گل راعی,علف چای خواص,گیاه علف چای چیست,نام دیگر گیاه علف چای چیست؟,علف چای و درمان افسردگی,علف چایی,خواص علف چایی,گیاه علف چایی,علف هرز چاییر,علف چایی چیست,چایر علف هرز,خواص علف چایر,علف کش چایر,علف چای و خواص,خواص علف چای تبیان,خواص علف چای برای پوست

خواص مصرف علف چای کوهی و درمان طبع سرد در طب سنتی

ر این مطلب از سایت جسارت به خواص مصرف علف چای کوهی و درمان طبع سرد در طب سنتی می پردازیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروان گرامی قرار گیرد

چای کوهی در ارتفاعات کم و متوسط رویش دارد و در بیشتر مناطق ایران دیده می شود و فصل رویش آن اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد است.چای کوهی خواص متعددی دارد. بسیار خوش عطر و بو و لذیذ است و می تواند جایگزین خوبی برای چای عصرانه یا ظهر باشد.در اروپا نانوائی ها چای کوهی را خوب می شناسند زیرا کمی از آن را به آرد اضافه می کنند که نان را بهتر و خوش طعم تر می کند . چای کوهی چیست؟خواص چای کوهی را میدانید؟

علف چای کوهی

یک محقق و مدرس طب سنتی گفت: گیاه چای کوهی معطر و خوش‌طعم و دارای مزاج گرم و خشک است، لذا برای درمان اکثر بیماری‌های رطوبی و سردمزاج مفید است. یوسف اصغری درباره چای کوهی اظهار داشت: چای کوهی به نام‌های دیگر مانند توکلیجه و کلکنه نیز مشهور است. به‌گفته وی این گیاه معطر و خوش‌طعم دارای مزاج گرم و خشک است لذا برای درمان اکثر بیماری‌های رطوبی و سردمزاج مفید است.

ماده موثره چای کوهی هایپریسین میباشد که فراورده های آن هم بر اساس همین ماده استاندارد سازی می‌شوند و اثر ضد افسردگی گیاه نیز مربوط به این ماده میباشد.در واقع این ماده مهار کننده ی آنزیم mono amino oxidase Mao میباشد که کاملاً مانند داروی ترانیل سیپرومین میباشد. از چای کوهی دو فراورده دارویی در بازار ایران موجود میباشد.قطره هایپیران و قرص پرفوران که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند. نکته قابل ذکر در مورد این گیاه و فراورده های آن تداخلات زیاد آن میباشد که مصرف آن را محدود نموده است و دلیلش هم مهار آنزیمی است. چای کوهی چیست؟خواص چای کوهی را میدانید؟

علف چای

این محقق و مدرس طب سنتی بیان داشت: چای کوهی رفع‌کننده قولنج‌های سردمزاج, مدر بول (ادرار), قاعده‌آور, خردکننده سنگ‌های مجاری ادرار و صفراوی, دافع اخلاط بلغمی غلیظ که در شش‌ها یا رحم یا امعاء تجمع یافته است و همچنین افزایش دهنده قوای جنسی نیز است. اصغری اضافه کرد: جوشانده چای کوهی برطرف کننده حالت غش و خفقان است، همچنین درمان کننده دردهای مفاصل و روماتیسم به‌خصوص در سردمزاجان است.

چای کوهی برای سیستم دستگاه عصبی خاصیت آرام بخش دارد.چای کوهی از داروهایی است که باعث سقط جنین در زنان باردار می شود.چای کوهی یک نوشیدنی آرام بخش برای رفع خستگی و ضد افسردگی چای کوهی که به آن توکلیجه نیز می گویند، از تیره ی گیاهان معطر و آرامش بخش اعصاب است. گل این گیاه که به صورت سنبله ای از گل های ریز صورتی مایل به سرخ رنگ است، درمیان کاسبرگ هایی با رنگ سبز روشن نقره ای و پشمالو قرار دارد. از این رو در زبان آذری به آن توکلیجه یا پشمالو گفته می شود. چای کوهی چیست؟خواص چای کوهی را میدانید؟

علف چای چیست

وی بیان داشت: مصرف زیاد چای کوهی برای افراد گرم‌مزاج مضر است و موجب خون‌آلود شدن ادرار می‌شود. مصرف این گیاه برای زنان باردار ممنوع است چون موجب مرگ جنین می‌شود. این مدرس و محقق طب سنتی عنوان کرد: متأسفانه برخی افراد چای کوهی را با علف چای (هوفاریقون/ گل راعی) اشتباه می‌گیرند. هوفاریقون دارای گل‌های زرد است اما چای کوهی گل‌های ریز بنفش پوشیده از کُرک دارد.

خواص مصرف علف چای کوهی و درمان طبع سرد در طب سنتی

چای کوهی درمان کننده بیماری مننژیت است؛ درد پشت و گردن و خشکی گردن را درمان می کند و ضدافسردگی است. این گیاه اشتها را باز می کند بنابراین می توان آنرا به بچه ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد. کسانی که از داروهای آسم و ضدسرماخوردگی و حساسیت استفاده می کنند نمی توانند چای کوهی مصرف کنند خاصیت این گیاه در درمان افسردگی به اثبات رسیده و مکانیزم اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار آنزیمی است. چای کوهی چیست؟خواص چای کوهی را میدانید؟

علف چای افسردگی

اصغری یادآور شد: برای تهیه جوشانده، 10 گرم چای کوهی را با دو لیوان آب بگذارند با حرارت ملایم بجوشد تا دوسوم آن باقی بماند و سپس گرم گرم آن را صاف کرده و خورده شود. برای تهیه دمنوش چای کوهی، مقداری از آن را به‌مدت 10 دقیقه مانند چای دم کنند.

علف چای کوهی

افزایش اشتهای کودک 2 ساله

افزایش اشتهای کودک 2 ساله

افزایش اشتها ،افزایش اشتها در کودکان،افزایش اشتها در نوزادان،افزایش اشتها در بارداری،افزایش اشتها در سگ،افزایش اشتهای کودکان،افزایش اشتها در اوایل بارداری،افزایش اشتهای نوزاد شیرخوار،افزایش اشتها در طب سنتی،افزایش اشتهای کودک یک ساله،افزایش اشتها در کودکان زیر یک سال،افزایش اشتها در کودکان زیر دو سال،افزایش اشتها در کودکان یک ساله

در این مطلب از افزایش اشتها می خواهیم در مورد افزایش اشتها صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.افزودن سبزی‌های رنگی مختلفی مانند هویج، ذرت، بروکلی، نخودفرنگی، لوبیا سبز و قارچ به بشقاب غذا می‌تواند اشتهای شما را دوچندان کند.

داروی افزایش اشتها

دکتر نیاز محمدزاده عضوهیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این خصوص گفت: تجویز داروهای افزایش دهنده اشتها بستگی به شرایط فرد دارد.بطور نمونه کودکی که به هیچ عنوان وزن نمی‌گیرد ودچار بی خوابی است قطعا فرصت رشد خود را از دست می‌دهد ودر این شرایط با رعایت نکات خاصی می‌توان از داروهای حاوی سیپروهیپتادین استفاده کرد تا دریافت غذایی کودک را بالا برد ودر نتیجه جلوی عقب افتادگی رشد راگرفت .لیکن در خصوص افراد بزرگسال و دسته دیگری که به دلیل وجود بیماری‌های زمینه‌ای اشتهای کمی دارند، هیچ توصیه‌ای مبنی بر تجویز داروهای افزاینده‌های اشتها نظیر سیپروهیپتادین وجود ندارد.به جای تجویز این دارو می‌توان از تقویت کننده‌هایی که حاوی ویتامین ب هستند ویا قرص ‌های مکمل وامگا3 که هیچ عارضه‌ای به دنبال ندارند وبه شدت افزایش اشتها نمی‌دهد وتنها در بهبود خلق وخوی فرد موثر است واز این راه اشتها را بالا می‌برند استفاده کرد.

افزایش اشتها با خوردن گوشت همراه با ابلیمو و گلپر

انواع غذاهای گوشتی مانند مرغ، ماهی یا حتی گوشت قرمز را با آب‌لیموی تازه، سرکه بالزامیک یا گلپر همراه نمک، فلفل سیاه و کمی روغن زیتون طعم‌دار سپس آن‌ها را کمی بخارپز یا سرخ کنید. طعم منحصر به فرد غذاهای گوشتی که با این روش طعم‌دار و پخته می‌شوند، هر آدم بدغذایی را به سمت میز غذا می‌کشاند و اشتهایش را هم دوچندان می‌کند.

افزایش اشتها با آب مرکبات

یکی از راه‌های افزایش اشتها، گنجاندن آب انواع مرکبات به عنوان نوشیدنی همراه وعده‌های اصلی غذاست. مرکبات حاوی انواع مختلفی از ویتامین‌ها از جمله ویتامین C و اسیدفولیک هستند. اسیدفولیک یکی از ترکیب‌های افزایش‌دهنده اشتهاست. با این توصیف شما می‌توانید برای افزایش اشتهای خود یا فرزند بدغذایتان، یک لیوان آب پرتقال، نارنگی، گریپ‌فروت، لیمو شیرین یا حتی شربت آب‌لیموی خنک را کنار بشقاب غذا بگذارید و کمی از آن را قبل و کمی از آن را هم بین غذا میل کنید. ضمن اینکه کالری دریافتی از طریق مصرف آب‌میوه‌های طبیعی و تازه می‌تواند به روند افزایش وزن افراد لاغر هم کمک کند. سبزی‌های برگ سبز تیره مانند اسفناج و بروکلی، لوبیا، نخود، عدس، کرفس تازه، هویج، بامیه و مارچوبه هم جزو بزرگ‌ترین منابع طبیعی دریافت اسیدفولیک هستند که گنجاندن آن‌ها در کنار غذای اصلی می‌تواند باعث افزایش اشتها شود.

افزایش اشتها با تزیین غذا

سفره‌آرایی و آرایش بشقاب غذا یکی از بهترین راه‌های افزایش اشتهاست. بد نیست چند مدل آرایش غذا و میز غذا را یاد بگیرید و آن‌ها را هنگام سرو وعده‌های اصلی غذایی به کار ببندید. بهترین راه آرایش غذا، قرار دادن آن در بشقابی بزرگ، سفید و تزیین کردن آن با انواع سبزی‌های بخارپز رنگی و سس‌های مختلف است. وقتی بشقاب غذا بزرگ باشد، حجم غذای داخل آن کم به نظر می‌رسد و افراد کوچک و بزرگ، تمایل بیشتری به خوردن تمام غذایشان پیدا می‌کنند.

افزایش اشتها با سیپروهیپتادین

داروی “سیپروهیپتادین” که معمولا به این منظور تجویز می‌شود،نوعی آنتی هیستامین است ومکانیسم اصلی آن افزایش اشتها نیست بلکه به طور جانبی از خاصیت اشتها برانگیزی آن استفاده می‌شود.این دارو از طریق تأثیری که بر هیپوتالاموس می‌گذارد باعث افزایش اشتها می‌شود؛در واقع کاربرد اصلی آن آنتی هیستامین است.اگر پزشک بعد از انجام معاینات لازم وانجام روش‌های ابتدایی قادر به درمان بی اشتهایی کودک نشود، این دارو را تجویز کند طبیعی است که منعی وجود ندارد.این دارو بی عارضه نیست وحس پرخاشگری وبدخلقی را در کودک بالا می‌برد لیکن گاهی افراد مجبور به مصرف این داروهستند تا ازعقب ماندگی رشد کودک جلوگیری شود.اینکه گمان شود این دارو را می‌توان خودسرانه مصرف کرد ویا خودسرانه قطع کرد به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

افزایش اشتها با پنیر پیتزا

استفاده از پنیر پیتزا در انواع غذاهای نانی و ساندویچی، علاوه بر خوش‌طعم کردن آن‌ها می‌تواند باعث افزایش اشتهای شما هم بشود. مصرف پنیر پیتزا می‌تواند افزایش دریافت کالری را هم برای افراد لاغر و بچه‌ها در پی داشته باشد. اگر پنیر پیتزا را با کنجد مخلوط کنید، طعم آن را مطلوب‌تر و ظاهر غذایتان را هم زیباتر خواهید کرد.

افزایش اشتها با سالاد کرفس

کرفس حاوی آب فراوانی است و مصرف آن علاوه بر پیشگیری از یبوست، می‌تواند اشتهای افراد را هم بالا ببرد. عطر و طعم کرفس خام و تازه می‌تواند بهترین محرک سیستم بویایی باشد و اشتهای افراد را هم برای خوردن یک غذای مفصل افزایش بدهد. در نتیجه شما می‌توانید برای افزایش اشتها، سالاد کرفس را در کنار برخی از وعده‌های غذایی‌تان داشته باشید. سالاد کرفس را می‌توان با ترکیبی از کرفس تازه و خردشده، هویج بخارپز نگینی، نخودفرنگی، ذرت بخارپز، جعفری ساطوری، زیتون سیاه بدون هسته و قارچ بخارپز تهیه و آن را با آب‌لیموی تازه یا سرکه بالزامیک و روغن زیتون طعم‌دار کرد.

افزایش اشتها با استفاده از ظروف رنگی

اگر شناختی از روان‌شناسی رنگ‌ها داشته باشید، حتماً می‌دانید که رنگ‌های گرم و زنده مانند نارنجی، ارغوانی، قرمز و زرد تیره می‌توانند باعث افزایش اشتها شوند. با این حساب شما می‌توانید برای افراد بدغذا یا کم‌اشتها ظرف‌هایی رنگی روی میز غذا بگذارید؛ از بشقاب و لیوان خودشان گرفته تا دیس غذا و پارچ آب!

رابطه روی و افزایش اشتها

اولین نکته این است که افراد کم وزن که قصد افزایش وزن در باشگاه‌های بدنسازی را دارند تنها باید بر روی تمرین ورزش‌های قدرتی متمرکز شوند زیرا ورزش‌های هوازی باعث لاغری بیشتر آنها خواهد شد.افراد لاغر ابتدا بهتر است 3 تا 4 هفته با رژیم وزن خود را بالا ببرند سپس با مراجعه به باشگاه‌های بدنسازی وتمرین ورزش‌های قدرتی وزن را افزایش دهند.باشگاه‌ها مجاز به تجویز دارو نیستند مگر اینکه مکمل غذایی تجویز کنند وتوصیه می‌شود افراد در این اماکن از مصرف اینگونه مکمل‌ها وداروها خودداری کنند تنها درصورتی که این مراکز متخصص تغذیه فعالیت داشته واین داروها را تجویز کند،این کار منعی ندارد .از جمله مکمل‌هایی که در باشگاه‌های بدنسازی تجویز می‌شوند پروتئین‌ها هستند؛کراتین یکی از پر مصرف ترین این مکمل‌ها است که مصرف آن برای سنین زیر 18 سال ممنوع است واین مسأله خود بیانگر عوارض بسیار این مکمل است.یکی از این عوارض تخریب کلیوی است که به شدت خطرناک است.

افزایش اشتها با استفاده از چاشنی ها

انواع سس‌ها، ادویه‌ها، ترشی‌ها و شورها جزو چاشنی‌های غذایی محسوب می‌شوند که مصرف آن‌ها همراه غذا می‌تواند افزایش اشتها را به دنبال داشته باشد. ادویه‌هایی مانند پودر لیمو، فلفل سیاه، پودر آویشن و ریحان بنفش هم می‌توانند عطر و طعم سالادها و غذاهای سرد را فوق‌العاده متفاوت و مطلوب کنند و باعث افزایش اشتها شوند.

افزایش اشتها با شکلات تلخ

یکی از راه‌های افزایش اشتها، گنجاندن مواد غذایی حاوی عنصر روی در برنامه غذایی روزانه است و شکلات تلخ و پودر کاکائو جزو خوراکی‌های حاوی روی هستند که مصرف آن‌ها علاوه بر بالا بردن اشتها، باعث وزن‌گیری در افراد لاغر هم می‌شود. شما می‌توانید یک لیوان شکلات تلخ گرم یا شیرکاکائو را به عنوان میان‌وعده صبح یا عصرتان انتخاب کنید تا اشتهایتان برای خوردن ناهار و شام بیشتر شود. تخمه کدو و هندوانه، بادام، بادام‌زمینی، نخودفرنگی، شیر و سینه مرغ هم از دیگر منابع دریافت عنصر روی یا همان زینک هستند. به همین دلیل اضافه کردن کمی تخمه کدو یا هندوانه به سالاد فصل می‌تواند اشتهای شما را برای خوردن غذا دوچندان کند.

عوارض داروهای بدنسازی افزایش اشتها

دکتر محمدزاده افزود: هورمون‌ها دسته دیگری از داروهای مصرفی در باشگاه‌ها است؛ دسته دیگر کورتون‌ها هستند که برای بالا بردن اشتهای افراد وافزایش وزن تجویز می‌شوند.این دوگروه اختلالات غدد وکوتاه قدی ایجاد می‌کنند وقادر هستند قند وچربی خون را به شدت بالا ببرند بنابراین این مکمل‌ها نمی‌توانند بدون عارضه باشند.البته به این معنی نیست که افراد ورزشکار نباید مکمل استفاده کنند تنها نکته این است که مصرف آنها زیر نظر متخصص منعی ندارد.

افزایش اشتها با پروتئین های حیوانی

پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت مرغ، جگر، شیر، پنیر، ماهی و ماست حاوی ویتامین 12 B هستند. این ویتامین یکی از مهم‌ترین ویتامین‌های افزایش‌دهنده اشتهاست. به همین دلیل به افراد بدغذا توصیه می‌شود حداقل روزی یک مرتبه پروتئین حیوانی را در برنامه غذایی‌شان داشته باشند. پروتئین‌های حیوانی اگر بخارپز، گریل، تنوری یا سرخ‌شده باشند، بیشتر باعث افزایش اشتها و ایجاد تمایل برای مصرف غذای بیشتر می‌شوند.

تأثیر داروهای گیاهی بر افزایش اشتها

این استاد دانشگاه در ادامه عنوان کرد: برخی از داروهای گیاهی که به منظور افزایش اشتها تجویز می‌شوند اگر اثرات اثبات شده داشته باشند وبه صورت قرص یا شربت تولید شده باشند منعی برای مصرف ندارند در غیر این صورت دم نوش‌ها وداروهای گیاهی بیشتر در حیطه طب سنتی تجویز می‌شوند ومتخصصان اعتقاد زیادی به این داروها ندارند. بطور مثال ثابت شده است که کاسنی تأثیر زیادی بر افزایش اشتها دارد و از این رو شربت آن تهیه وتولید شده که متخصصان هم تجویز می‌کنند لیکن بصورت اختصاصی اینکه گیاه کاسنی را دم کنید وبخورید در حیطه پزشکی اعتقادی وجود ندارد.

افزایش اشتها با برنج سرخ شده

یک راه افزایش اشتها و لذت بردن از غذا خوردن، تغییر شیوه پخت‌وپز و ایجاد طعم‌های جدید در برنامه غذایی خانواده است. اگر عادت به خوردن برنج دم‌کرده یا آبکش دارید، بهتر است از امروز عادتتان را تغییر دهید و برنج سرخ‌شده (ته‌چین) را هم امتحان کنید. برای تهیه برنج سرخ شده، باید ابتدا برنج را تا حد نرم شدن در آب بجوشانید. سپس آن را با زرده تخم‌مرغ و کمی نمک و زعفران طعم‌دار کنید. حالا کف ماهیتابه را با روغن چرب کنید و برنج را در آن سرخ کنید. به جای زرده تخم‌مرغ می‌توان از جعفری، گشنیز یا حتی اسفناج هم برای طعم‌دار کردن برنجی که قرار است سرخ شود، استفاده کنید.

بیشتر بخوانید : بی اشتهایی ♥ بی اشتهایی عصبی ♥ بی اشتهایی در بارداری ♥ بی اشتهایی کودکان ♥ غذا خوردن

خواص روغن دارچین برای لاغری موضعی

خواص روغن دارچین برای لاغری موضعی

روغن دارچین ,روغن دارچین برای لب,روغن دارچین برای پوست,روغن دارچین برای لاغری,روغن دارچین برای لاغری موضعی,روغن دارچین و لاغری,روغن دارچین تهیه,روغن دارچین برای مو,روغن دارچین خواص,روغن دارچین برای پوست صورت,خواص روغن دارچین برای لب

در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد روغن دارچین صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.

توضیحاتی در مورد روغن دارچین

دارچین یکی از قدیمی ترین ادویه ها است. برای آماده کردن آن پوست درخت دارچین را خشک میکنند و به صورت چوب های دارچین لوله می‌کنند که قلم دارچین هم نامیده می‌شود. دارچین را همچنین می توان به صورت پودر هم خشک کرد. رایحه و مزه خاص و منحصربه فرد دارچین از ترکیبی که در روغن چوب این درخت وجود دارد سرچشمه می‌گیرد. با اینکه دارچین چهار نوع مختلف دارد اما دارچین سیلان و کاسیا معروف ترین آنها هستند. دارچین پوست درخت یا درختچه‌ای است که تا 10 متر ریشه می‌کند. دارچین درختی همیشه سبز بوده و از تمام قسمت‌های آن بوی مطبوعی استشمام می‌شود. دارچین یکی از مواد غذایی و چاشنی‌های قدیمی و معروف است که به دلیل عطر و طعم مطبوعش در غذاهای ما ایرانی‌ها نیز بسیار استفاده می‌شود اما این ماده غذایی علاوه بر طعم و عطر، خواص دارویی زیادی دارد. دارچین رمز جوانی است و مصرف روزانه آن انسان را سالم نگه می‌دارد. اگر از این ادویه به طور مرتب استفاده کنید، نه تنها آرامش و آرام بودن را تجربه می‌کنید، بلکه در برابر بسیاری از بیماری ها مقاوم می‌شوید و از ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها پیشگیری می‌کنید. روغن دارچین طعم شگفت‌انگیز داشته و خاصیت درمانی زیادی دارد. روغن دارچین خواص آنتی اکسیدانی قوی دارد و از سلول ها مراقبت میکند. از این روغن علاوه بر استفاده از خواص دارویی آن در تهیه سالاد نیز می‌توان استفاده کرد و برای استفاده از آن به منظور پخت و پز باید دقت شود در حرارت بالا، استفاده نگردد. از پرکاربردترین خواص روغن دارچین، استفاده از آن به شکل موضعی است به این منظور یک یا دو قاشق چایخوری از روغن دارچین دو بار در روز، ترجیحا در صبح و در شب بر روی مناطق درد مالیده و ماساژ دهید تا التهاب کاهش و درد تسکین یابد.

خواص روغن دارچین

روغن دارچین طعم شگفت انگیز داشته و خاصیت درمانی زیادی دارد هم روغن زیتون و هم دارچین بسیار خوبند.روغن دارچین خواص آنتی اکسیدانی قوی دارد و از سلول ها مراقبت میکند . راه های بسیاری برای استفاده از روغن دارچین وجود دارد. در سالاد استفاده کنید اما، به یاد داشته باشید، روغن دارچین در حرارت بالا نباید استفاده شود. ساده ترین راه برای استفاده از روغن دارچین استفاده آن بشکل موضعی است مثلا یک یا دو قاشق چای خوری از روغن دارچین دو بار در روز، ترجیحا در صبح و در شب بر روی مناطق درد مالیده و ماساژ دهید تا التهاب کاهش یابد.

طرز تهیه روغن دارچین

چوب دارچین را در یک شیشه بریزید.مقداری روغن زیتون با کیفیت را بریزید تا کاملا چوب دارچین را بپوشانددر دمای اتاق بمدت 3 هفته نگه دارید و هر روز آن را تکان دهید. پس از 3 هفته به یک بطری تیره بریزید و کامل پر کنید برای درست کردن 5-6 چوب دارچین به نیم لیتر روغن زیتون نیاز دارید اگر چوب دارچین در دسترس ندارید کمی از پودر دارچین استفاده کنید برای 100 گرم پودر دارچین به نیم لیتر روغن زیتون نیاز دارید ولی ما توصیه میکنیم که از چوب دارچین استفاده کنید تا عطر آن ماندگاری زیادتری داشته باشد.

فواید روغن دارچین

*خاصیت ضدالتهابی، ضدعفونی کننده و ضداسپاسمی دارد. *نفخ و یبوست را از بین می برد. *با خستگی مفرط، ضعف و افسردگی مقابله می کند. *برای سیستم گوارشی مفید است و با سرماخوردگی و آنفلوآنزا مبارزه می کند. *گردش خون را بهبود می بخشد و به عملکرد مغز نیز کمک می کند.

خاصیت روغن دارچین

*نقش مهمی در مقابله با اختلالات قلبی دارد. *درد و سفت شدن عضله و مفصل ها را برطرف می کند. * سردردهای ناشی از سرما را تسکین می دهد. *با متوقف کردن خون ریزی، به روند بهبود کمک می کند. *با دارابودن خاصیت آنتی اکسیدانی، ضدمیکروبی، ضدالتهابی و ضدتوموری درمان دیگری برای سرطان کلورکتال، ملانوما و لنفوم است. *از روغن دارچین برای درمان عفونت ها و ناراحتی پوستی از جمله تومورهای خوش خیم استفاده موضعی می شود.

خواص روغن دارچین برای پوست صورت

دارچین کمک‌تان می‌کند که از شر آکنه و جوش صورت و بدن‌تان خلاص شوید. این کار با خشک کردن پوست و آوردن خون و اکسیژن به سطح بیرونی پوست انجام می‌شود. دستور تهیه‌ی داروهای پوستی با استفاده از دارچین آسان است، به این ترتیب که سه قاشق غذاخوری عسل را با یک قاشق غذاخوری دارچین مخلوط می‌کنید. خمیر به‌دست آمده را در مناطق آسیب دیده می‌گذارید و اجازه می‌دهید که شب تا صبح همان‌جا بماند. روش دیگر این است که خمیر دارچین و عسل را به مدت ۲۰ دقیقه روی پوست‌تان می‌گذارید و سپس آبکشی می‌کنید. این ماسک را باید هفته‌ای یک بار استفاده کنید.

خواص روغن دارچین برای مو

از دوران باستان، دارچین ادویه‌ای ارزشمند برای تقویت و زیباتر کردن موها بوده‌است. دارچین گردش خون را در بدن بهبود می‌دهد، و به این ترتیب تضمین می‌کند که ریشه‌ی مو و پوست سر مواد مغذی و اکسیژن مورد نیاز را، که منجر به داشتن موهایی قوی، زیبا و سالم می‌شود، دریافت می‌کنند.یکی از خواص دارچین تحریک رشد موها است. مو‌های‌تان عاشق ترکیب عسل و دارچین خواهد شد! برای این‌که به بهترین نتیجه‌ی ممکن دست بیابید، از این ماسک مو یک بار در هفته استفاده کنید. یک قاشق چایخوری دارچین، یک قاشق چایخوری عسل، یک قاشق غذاخوری روغن زیتون و یک تخم‌مرغ را با هم مخلوط کنید. ماسک را روی موهای‌تان بگذارید و اجازه بدهید به مدت ۲۰ دقیقه بماند و سپس آن را با یک شامپوی ملایم به طور کامل آبکشی کنید.دارچین پوست سر را با رویه‌سایی کردن تغذیه می‌کند. یک قاشق چای خوری دارچین، یک قاشق غذاخوری عسل و یک چهارم فنجان روغن زیتون گرم را با هم مخلوط کنید و آن را روی پوست سر ماساژ بدهید. این کار باعث تمیز شدن پوست سر می‌شود. اجازه بدهید این ترکیب به مدت ۲۰ دقیقه روی موهای‌تان بماند و سپس آن را با شامپوی مخصوص موهای نرمال شستشو دهید.روشن کردن رنگ موها از دیگر خواص دارچین است. در صورت نیاز، می‌توانید رنگ موهای‌تان را با این ادویه روشن کنید. نرم‌کننده‌ی موی سرتان و پودر دارچین را به مقدار مساوی با هم ترکیب کنید. کل موها را با این ترکیب پوشش دهید. ترکیب را به طور مساوی در همه‌ جای موها پخش کنید تا رنک موهای‌تان یکدست شود. موها را شانه بزنید تا به‌هم‌ریختگی‌ها برطرف شود و سپس سرتان را با یک کلاه دوش بپوشانید. اجازه بدهید این ترکیب به مدت یک شب تا صبح روی موهای‌تان بماند و سپس آبکشی کنید. خواص دارچین برای مو عالی است.

خواص روغن دارچین برای لاغری موضعی

افرادی که مخلوط عسل و دارچین را نوشیده‌اند اظهار کم‌اشتهایی و بی‌ میلی نسبت به کربوهیدرات‌ها را تجربه کرده‌اند. اضافه‌کردن عسل و دارچین به رژیم غذایی می‌تواند راهی دلپذیر برای کنترل این عارضه و کمک خوبی برای کاهش وزن باشد. نصف این چای را قبل از خواب و باقیمانده آن را صبح بنوشید. از آنجایی که ممکن است این چای باعث کاهش قند خون شود، بهتر است بیماران در مورد مصرف آن با پزشک معالج خود مشورت کنند.تحقیقات نشان داده است که مصرف روزانه یک چهارم قاشق چایخوری دارچین سوخت و ساز بدن را بالا می برد و در نتیجه می تواند چربی و کالری های مازاد را بسوزاند. در واقع وقتی سوخت و ساز بالا رود بدن انرژی خود را از تجزیه چربی ها تامین می کند، اما اگر سوخت و ساز پایین باشد کالری و اضافه وزنی هم از دست نمی رود.

روغن دارچین برای لب

دارچین به عروق لب در بهبود جریان خون کمک فراوانی می کند که به لب هایی حجیم تر و قرمز تر منجر می شود. مالیدن یک قطره ی کوچک روغن دارچین روی لب باعث ایجاد احساس خارش و سوزش لب (که به سرعت از بین می رود) و در نتیجه ی آن، لب هایی حجیم می شود.

روغن دارچین برای پوست

دارچین به حذف سلول‌های مرده‌ی پوست کمک می‌کند و درخشش و نرمی را به پوست بازمی‌گرداند. با ترکیب نمک دریا، روغن بادام، روغن زیتون، عسل و دارچین یک اسکراب برای مبارزه با خشکی پوست تهیه کنید. خواص دارچین برای پوست عالی است.دارچین به لطف ضد قارچ و ضد باکتری بودن‌اش به بهبود رنگ پوست صورت کمک می‌کند. یک موز کوچک را پوره کنید و به آن ماست ساده، دارچین، و آب لیمو اضافه کنید و خمیر نرم و یکدستی تهیه کنید. این خمیر را روی صورت تمیز بگذارید و قبل از شستن آن با آب ولرم اجازه بدهید که به مدت ۱۵ دقیقه بماند. برای از بین بردن اگزما، یک قاشق چایخوری عسل و یک قاشق چایخوری دارچین را با هم مخلوط کنید. یک لایه‌ی نازک از این خمیر را در مناطق آسیب دیده بمالید. برای رسیدن به بهترین نتیجه‌ی ممکن، درمان را به مدت یک هفته ادامه بدهید.دارچین جریان خون را بهبود می‌دهد و اکسیژن و خون را به سطح بیرونی پوست می‌آورد، و این باعث حجم گرفتن جزئی صورت و یک چهره پرتر می‌شود. با مخلوط کردن چند قطره از روغن معطر دارچین و وازلین، دارویی آماده کنید و آن را در سراسر صورت استعمال کنید، از به کار بردن آن در ناحیه‌ی اطراف چشم بپرهیزید.

روغن دارچین برای لاغری

دارچین به کاهش مقاومت به انسولین کمک می‌کند و توانایی انسولین را برای سوخت و ساز قند خون سه برابر می‌کند. بنابراین این ادویه گرسنگی و ولع خوردن شیرینی‌جات را کاهش می‌دهد، و در نتیجه به کاهش وزن کمک می‌کند.

روغن دارچین و لاغری

بعد از عصاره‌ی گریپ‌فروت، عصاره‌ی دارچین بهترین ماده برای کاهش وزن است. بارها و بارها ثابت شده که عصاره‌ی دارچین می‌تواند به تنظیم قند خون و همچنین تنظیم چیزی در بدن‌تان به نام GTF که همان عامل تحمل گلوکز است کمک کند.عصاره‌ی دارچین، قند خون را متعادل کرده که در بلندمدت برای کاهش وزن و کاهش میل به شیرینی مفید است. تنظیم نبودن قند خون می‌تواند منجر به پرخوری، کمبود انرژی و اضافه وزن شود اما افزودن عصاره‌ی دارچین به میوه، چای، جودوسر، پختنی‌ها و یا اسموتی‌ها می‌تواند سرعت ترشح گلوکز در جریان خون را کم کند.

روغن دارچین برای لاغری موضعی

تحقیقات توصیه می کنند که دارچین می تواند در کاهش چربی و وزن بدن موثر باشد و برای کاهش وزن می توان از آن استفاده کرد.

روغن دارچین خواص

روغن دارچین ضد عفونی کننده، آنتی بیوتیک، ضد درد و داروی مقوی غرایز جنسی خوبست.مطالعات انجام شده نشان داده اند که هر دو دارچین و روغن زیتون از ضعیف شدن حافظه جلوگیری می کند و باعث تقویت و فعال نگه داشتن مغز می شود.روغن دارچین خون را تصفیه کرده از آکنه جلوگیری می کند. این روغن معطر باعث جریان بهتر گردش خون شده و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. استفاده منظم از این روغن فشار خون را کاهش می یابد و از سکته مغزی و حمله قلبی پیشگیری میکندعلاوه بر این، استفاده منظم از روغن دارچین باعث ثابت نگه داشتن قند خون می شود. گروهی از دانشمندان در تحقیقات خود نشان دادند که دارچین حاوی ترکیباتی است که بر روی اندامهای بدن تاثیرات مثبت می گذارد. این امر به ویژه برای بیماران دیابتی است.روغن دارچین دستگاه ادراری را بهبود می بخشد عفونتها را درمان کرده محققان دریافته اند که روغن دارچین از سرطان روده پیشگیری میکند.

روغن دارچین

هر دو دارچین و روغن دارچین از قدیم برای کاهش نفخ و هم بهتر هضم شدن غذا استفاده می شده یک قاشق چای خوری از روغن دارچین برای درمان عفونت های داخل دهان مانند زخم های دهانی و یا قارچ ها بکار می رود این روغن را برای چنددقیقه غرغره کنید سپس تف کنید. روغن دارچین در درمان آرتریت هم بکار می رود چون خاصیت ضد التهابی قوی دارد. مقدار بسیار کمی از روغن را بر روی منطقه آسیب دیده قبل از خواب ماساژ دهید . درد پس از مدتی ناپدید می شوند. برای التهاب عضله هم خوبست. دارچین یک درمان طبیعی برای آنفولانزا، سردرد و گلو درد است. روغن دارچین یک دیورتیک عالی است، و مواد زائد از بدن را بیرون میفرستد. دارچین در کشورهای خارجی ارزش طلا را دارد و مانند گنج از آن مراقبت میکنند.

بیشتر بخوانید : دارچین ♥ روغن گل سرخ ♥ روغن شاهدانه ♥ روغن هسته انگور ♥ روغن مورد

عوارض حشیش روی بدن

عوارض حشیش روی بدن

حشیش ،حشیش سیگاری،حشیش افغانستان،حشیش در اسلام،حشیش سیگاری چیست،حشیش یا سیگاری،عوارض حشیش سیگاری،عکس حشیش سیگاری،ترک حشیش سیگاری،حشیش و سیگاری،بوی حشیش سیگاری،فواید حشیش سیگاری،اثرات حشیش سیگاری

در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد حشیش صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.حشیش ماده‌ای‌ست که از انگم گیاه شاه‌دانه به دست می‌آید.تفاوت حشیش با ماری‌جوآنا در این است که ماری‌جوانا از برگ و گل خشک شدهٔ گیاه شاه‌دانه حاصل می‌شود.[۱] ترکیبات مؤثر در حشیش کمابیش همان ترکیبات سایر قسمت‌های گیاه شاهدانه با خلوص بالاتر است. برگ و جوانه این گیاه گراس نامیده می‌شود. روغنی که از صمغ شاهدانه تهیه می‌شود، خالص‌ترین حالت ماده توهم‌زای مصرفی است که از شاهدانه به دست می‌آید. تأثیر حشیش، ناشی از تتراهیدروکانابینول (THC) است که یک توهم‌زای طبیعی به‌شمار می‌رود.

حشیش چیست؟

ماری جوانا صمغ چسبناک از بوته کانابیس است که معمولا به صورت تکه های جامد مکعبی شکل فروخته می شود و در رنگهای مختلف از قهوه ای کم رنگ تا سیاه دیده شده، در ساختمان ترکیبی اش به صورت انواع مختلف از خشک و سخت گرفته تا نرم و شکننده دیده می شود. معمولا آن را خرد و ریز کرده و در پیپ و یا سیگارهایی که با دست درست می کنند، می پیچند و با ماری جوانا یا توتون مصرف می کنند. حشیش به صورت خشت پخته می شود. نامهای خیابانی آن (Pot, Smoke, grass, Hash) می باشد. از نظر طبقه بندی فارماکولوژی، تضعیف کننده یا محرک سیستم اعصاب مرکزی است.

مصارف پزشکی حشیش

ماری جوانا به عنوان مسکن و ماده رفع بی خوابی که ایجاد آرامش می کند و THC و دیگر مشتقات برای درمان برخی از بیماریها از جمله آسم و صرع می تواند مورد استفاده قرار گیرد، ولی در حال حاضر فقط در درمان حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی تراپی در درمان سرطان، استفاده می شود.

روغن حشیش

روغــــن غلیظ سبزه تیره یا قهوه ای مایـــــل به قرمز است که از تصفیه حشیش با یک ماده محلل ارگانیک بدست می آید و معمولا آن را به توتون داخــــل سیگار مالیده و به صورت دود کردنی مصرف می شود.

روشهای مصرف حشیش

روش‌های گوناگونی برای مصرف ماری جوانا وجود دارد. کشیدن حشیش با استفاده از چپق، قُلقُلی، قرار دادن بر روی قاشق داغ، به روش چلم و شایعتر از همه به صورت سیگاری در ترکیب با تنباکو یا گراس است. در کشور افغانستان نوعی مخلوط نوشیدنی از مواد مختلف و روغن شاهدانه ماده می‌سازند و مصرف می‌کنند که نشئگی آن با مصرف دودی متفاوت و طولانی و از ماندگاری بیشتری برخوردار است و مطابق با فتوای علمای مسلمان حرام است. استفاده خوراکی از حشیش هم ممکن است. آن را می‌توان به تنهایی خورد یا با حل کردن در روغن پخت به عنوان یک ماده افزودنی در انواع کیک و شیرینی مصرف کرد. بزرگ‌ترین مراکز تولید حشیش در جهان، کشورهای افغانستان مراکش و پاراگوئه هستند و استرالیا، ایالات متحده آمریکا و کانادا هم بیشترین تعداد مصرف‌کنندگان حشیش و گراس را در خود جای داده‌اند.

تی اچ سی در حشیش

یک ترکیب حلال در ماری جوانا است و به طور خالص، یک ترکیب شیمیایی است. THC به ندرت در خیابان قابل دسترسی و خرید و فروش است و آنچه که به نام THC فروخته می شود، معمولا پی. سی. پی یا ال. اس. دی است. THC مخفف (Tetra Hydro Cannabinol) یکی از عناصر فعال شاهدانه است. THC یک ماده قوی توهم زاست، و اثرات شیمیایی آن شباهتهایی به L. S. D. دارد که عبارتند از تغییرات در رفتار، اختلال در حس زمان و حواس بینایی و شنوایی، از خود بی خود شدن. با این همه شواهدی وجود دارد که نشان می دهد احتمالا این دو دارو از طریق مکانیسم های بیوشیمیایی مختلفی عمل می کنند و اثرات آنها روی عملکرد مغز متفاوت است.

علت همه گیری حشیش

ماری جوانا رایج ترین ماده غیر قانونی در جهان است. در بعضی از کشورها امروزه و در برخی در گذشته برای مصارف طبی و غیر آن آزاد بوده است. میزان شیوع جهانی آن حداقل5% و یکصد و چهل میلیون نفر تخمین زده می شود. در بعضی کشورها تا 10% نیز گزارش شده است. و در کشور اتریش خیلی شایع می باشد. در ایران پس از تریاک، کراک و هروئین در رتبه چهارم قرار دارد. اما از میزان شیوع دقیق آن اطلاع دقیقی در دست نیست. بر اساس آمارهای سایت های اینترنتی 6/0% – 2/3% گزارش شده است. حداقل در یک شهر جنوبی بیشترین میزان شیوعی در بین مواد روان گرا را داشته است. اثرات نشئه آور حشیش ظرف چند دقیقه پس از تدخین ظاهر می شود و در عرض سی دقیقه به اوج می رسد. دو تا چهار ساعت دوام می یابد. ماری جوانا را می توان به شکل خوراکی نیز مصرف کرد اما دوز خوراکی باید سه برابر تدخینی باشد. پرخونی ملتحمه بارزترین اثر جسمی مصرف حشیش است. افزایش خفیف تعداد ضربان قلب، خشکی دهان، هیپوتانسیون اورتواستاتیک و افزایش اشتها از دیگر آثار جسمی مصرف حشیش است.

عوارض جسمانی و روانی حشیش

عوارض جسمانی که به دنبال مصرف حشیش ایجاد می شود عبارتند از:افزایش فشار خون، گیجی، افزایش اشتها، قرمز شدن چشم ها، تند شدن ضربان قلب، اختلال حافظه، گیجی، بی توجهی، تغییر در درک و رنگ و صدا. علائم روانی شدید مثل شنیدن صداهای غیر واقعی، صحبت های نامربوط و رفتارهای غیر عادی، اضطراب و افسردگی در عرض چند دقیقه شروع می شود و بسته به میزان مصرف چند ساعت طول می کشد. چنانچه حشیش خورده شود علائم دیرتر شروع می شود اما مدت طولانی تری می ماند.وابستگی به حشیش، روانی و غیر جسمی است. نشانه های ناشی از ترک در معتادین محدود به افزایش تحریک پذیری، بی قراری، بی خوابی، بی اشتهایی و تهوع خفیف است و همه این نشانه ها هنگامی بروز می کنند که شخص به طور ناگهانی مصرف مقادیر زیاد حشیش را قطع کند.

تاریخچه مصرف حشیش

ماری جوانا در سده‌های میانه در جهان اسلام در ابعاد وسیعی مورد مصرف بود. کشیدن ماری جوانا احتمالاً قبل از آشنایی با توتون رایج شده‌است. یافته‌های باستان‌شناسانه در اتیوپی استعمال ماری جوانا به وسیله قلیان در سده چهاردهم میلادی را نشان می‌دهد. البته سابقه مصرف دارویی حشیش در شرق مدیترانه به اواخر هزاره دوم پیش از میلاد بازمی‌گردد. حشیش در این دوران به عنوان دارویی برای آسان ساختن زایمان مورد استفاده بود. بقایای تتراهیدروکانبینول در گورستانی متعلق به سده چهارم میلادی در نزدیکی اورشلیم پیدا شده‌است. حشیش و سایر داروهای مخدر جایگزینی برای مشروبات الکلی بودند که در قرآن ممنوع اعلام شده‌ بود.

مسمومیت حشیش

رفتارهای بارز غیر انطباقی، یا تغییرات روان شناختی (اختلال هماهنگی حرکتی، نشئه، اضطراب، احساس کندی زمان، اختلال قضاوت، انزوای اجتماعی) که در حین مصرف یا مدتی پس از مصرف ماری جوانا پدید می آید.

عوارض حشیش

ماری جوانا اثر خواب آوری خفیفی نیز دارد. اما این اثر به شدت به وضعیت خلقی و توقع مصرف کننده مربوط می شود. یک مصرف کننده تازه کار بعد از یک بار مصرف و یک مصرف کننده سابقه دار تا روزانه 20 بار مصرف به علائم دلخواه می رسند. این علائم عبارتند از سرخوشی، احساس اعتماد به نفس، احساس عمومی خوب بودن. البته چنانچه فرد به هنگام مصرف افسرده و یا مضطرب باشد علائم ناخوشایند تشدید می شود. در مقایر بالا خطر بروز حملات اضطرابی هول و بدبینی و توهم نیز وجود دارد. با توجه به کاهشی که در میزان مهار در فرد ایجاد می شود خطر آسیب رساندن به خود بالا می رود. افرادی که از این ماده استفاده می کنند به دلیل عدم تعادل ناشی از آن نباید رانندگی کنند.در کل این عوارض به بخشهای مختلف تقسیم می شود که عبارتند از: شایع ترین اثرات پس از مصرف ماری جوانا عبارت اند از:1 – اتساع عروق خونی ملتحمه چشم (قرمزی چشم) 2 – افزایش ضربان قلب (تاکی کاردی خفیف) 3 – افت فشارخون وضعیتی در دوزهای بالای مصرف 4 – افزایش اشتها که اشتهای گاوی نامیده می شود. 5 – خشکی دهان 6 – حملات حاد اضطراب

حشیش در ایران باستان

منگ یا بنگ (هندی: भांग, bʱa:ŋɡ) مادهٔ مخدری بوده‌است که در ایران باستان در پزشکی و نیز در مراسم مذهبی مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. در اوستا این واژه به صورت بنگهه و در زبان سانسکریت بهنگا و در زبان پهلوی به منگ برگردانیده شده‌است. در وندیداد آمده، کسی کنیزی را آبستن کرد و آن مرد گفت چارهٔ کار را از پیرزنی بپرسید و آن زن نیز برای تباه کردن بچه، برای او منگ یا داروی دیگر آورد. هم مرد و هم کنیز و هم پیرزن گناهکار هستند. در بندهشن، منگ داروئی است که نخستین جانور سودمند پیش از آنکه گرفتار خشم اهریمن گردد بوسیلهٔ آن نابود گردید. در ارداویراف‌نامه آمده که به ارداویراف مقدس برای سیر در جهان دیگر، موبدان می ومنگ دادند و او سیر خود را در جهان دیگر آغاز کرد و پس از بازگشت گزارش خود را به همکیشان داد.

عوارض کوتاه مدت حشیش

1 – اختلالات حافظه و یادگیری 2 – اختلال در حواس بینایی، شنوایی و لامسه مسمومیت با حشیش، اغلب حساسیت فرد مصرف کننده را نسبت به محرک های بیرونی بالا می برد و جزئیات تازه ای را آشکار می کند. فرد رنگ ها را غنی تر و عمیق تر از گذشته حس می کند. 3 – اختلال درک زمان و مکان 4 – اختلال در قدرت تجزیه و تحلیل مغز 5 – اختلال تعادل و مهارت های حرکتی :به علت اختلال در مهارت های حرکتی، افراد مصرف کننده تا 12 ساعت پس از مصرف نباید رانندگی کنند. اختلال خواب و فعالیت جنسی که از چند روز تا چند هفته پس از مصرف از بین می رود.

حشیش افغانستان

۲۲۴ هزار هکتار از مساحت ۶۴ میلیون هکتاری افغانستان زیر کشت چرس است. همچنین چرس یکی از اصلی‌ترین منابع تأمین درآمد برای گروه‌های مسلح این کشور مانند طالبان است. جزای قاچاق چرس در قانون مبارزه با مواد مخدر افغانستان: اگر کسی کمتر از ۱۰ گرم چرس انتقال بدهد کمتر از یک ماه زندانی می‌شود اگر بین ۱۰ تا ۱۰۰ گرم انتقال بدهد، یک تا دو ماه زندان می‌رود انتقال بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ گرم چرس، دو تا سه ماه زندان دارد برای انتقال ۵۰۰ گرم تا پنج کیلوگرم چرس شش ماه تا یک سال زندان پیش بینی شده‌است انتقال بیش از پنجاه کیلوگرم چرس جزء جرایم سنگین است. در افغانستان نهادهای متعددی از جمله اداره پلیس مبارزه با مواد مخدر از بخش معاونیت وزارت امور داخله برای مبارزه با مواد مخدر فعالیت می‌کنند. این اداره می‌گوید دلیل اصلی مروج بودن استفاده و قاچاق چرس در افغانستان جزای سبکی است که در برابر آن پیش بینی شده‌است. همچنین اگر کسی به خاطر انتقال و قاچاق چرس بازداشت شود، زود رها می‌شود.

عوارض بلند مدت حشیش

1 – آتروفی (تحلیل) بافت مغزی 2 – استعداد تشنج 3 – آسیب ژنتیکی که فرزندان فرد را مبتلا به ناهنجاری های مادرزادی می کنند. 4 – اختلال فعالیت ایمنی بدن 5 – تغییر غلظت هورمون های جنسی مردانه و زنانه ( بی نظمی قاعدگی ) 6 – اختلالات اضطرابی- توهم- هذیان و دیوانگی [در افراد با زمینه قبلی احتمال رخداد آنها بیشتر است]. 7 – استعداد ابتلا به سرطان ریه که به علت وجود هیدروکربن های سرطان زا در دود سیگار می باشد. 8 – فقدان انگیزه در فرد برای استمرار کارهای روزمره به طوری که فرد مصرف کننده فاقد نیرو، بی حال و ظاهراً تنبل است. در افرادی که ماری جوانا مصرف می کنند، استعداد اعتیاد به سایر مواد روان گردان بیشتر است.

نامهای دیگر حشیش چیست

اصطلاحات عامیانه (به جای حشیش): بنگ، سیگاری، پنیر بنگ: به سرشاخه‌های گل‌دار یا به‌میوه‌نشسته و خشک‌شده بوته شاهدانه هم می‌گویند. منگ: چرس: نام افغانی. حشیشی که از رزین آماده شده از سرشاخه‌های گل‌دار و به میوه نشسته گیاه بالغ شاهدانه تهیه می‌شود و از انواع دیگر آن مرغوب‌تر است.

تاثیر حشیش بر بدن

هنگامی که دود حشیش از طریق شش‌ها وارد بدن می‌شود اجزای آن به سرعت وارد جریان خون شده و به سمت مغز و سایر قسمت‌های بدن هدایت می‌شوند. احساس نشئگی و لذتی که از مصرف حشیش به فرد دست می‌دهد ناشی از چسبیدن عناصر تشکیل دهنده آن به گیرنده‌های کانابینوئید در مغز می‌باشد. اکثر این گیرنده‌های عصبی در قسمتی از مغز قرار دارند که به‌طور مستقیم در احساس لذت، حافظه، تمرکز، احساسات و درک از زمان نقش دارند و بنابراین تأثیرات مصرف حشیش نیز باعث تحریک یا اختلال در این قسمت‌ها می‌شود. علاوه بر قسمت‌های فوق، اجزای تشکیل دهنده حشیش، چشم‌ها، گوش‌ها، پوست و معده را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهند.

خطرات حشیش چیست

مطالعات و تحقیقات نشان می‌دهد که رشد طبیعی یک جنین به وسیله مصرف مرتب ماری جوانا به وسیله مادر در دوران بارداری می‌تواند به‌طور جدی آسیب ببیند. آزمایش بر روی حیوانات نشان داد که نوزادان حیوانات آزمایشگاهی که در دوران بارداری تحت مصرف این ماده قرار گرفته بودند، دارای برخی از ناهنجاریها و رفتار غیرعادی بودند. در اثر مصرف مداوم وابستگی روانی و تحمل ایجاد می‌شود. نشانه‌های ترک شامل اضطراب، عصبانیت، از دست دادن اشتها و بی خواب و بد خوابی است.

بیشتر بخوانید : ماری جوانا ♥ قرص ترامادول ♥ قرص اکستازی ♥ سیگار ♥ قلیان

یائسگی در زنان مجرد

یائسگی در زنان مجرد

یائسگی ،یائسگی در مردان،یائسگی یعنی چه،یائسگی زنان،یائسگی به انگلیسی،یائسگی در زنان،یائسگی زودرس چیست،یائسگی و رابطه زناشویی،یائسگی زودرس،یائسگی زودرس و حاملگی،یائسگی در مردان چیست،درمان یائسگی در مردان،علائم یائسگی در مردان،سن یائسگی در مردان،یائسگی زودرس در مردان،علت یائسگی در مردان،دوران یائسگی در مردان

همانطور که می دانید یائسگی یکی از دوره‌های طبیعی زندگی اغلب زنان است که در آن قاعدگی برای همیشه متوقف می‌گردد و آنان دیگر قادر به بچه دار شدن نخواهند بود. یائسگی معمولاً در حدود سن ۴۵ تا ۵۵ سالگی آغاز می‌شود. در این زمان تخمدانها به میزان کمتری هورمونهای زنانه، به خصوص استروژن را ترشح کرده و سبب بروز علائم یائسگی می‌شوند. درابتدا عادت ماهیانه نامرتب شده و سپس به‌طور کامل قطع می‌شود. زنانی که به مدت یک سال عادت ماهیانه نداشته باشند یائسه محسوب می‌شوند. یائسگی با یک سری تغییرات جسمی و روحی همراه است. برخی از علائمی که با یائسگی به وجود می‌آیند مانند گرگرفتگی، تپش قلب، تعریق، اضطراب و بی خوابی در ابتدای یائسگی شدت بیشتری داشته، ولی با گذشت زمان بهبود می‌یابد. بعد از یائسگی خطر ابتلا به مشکلاتی از قبیل پوکی استخوان، بیماری‌های قلبی وعروقی، بی‌اختیاری ادرار، کم شدن ترشحات زنانه و افسردگی افزایش می‌یابد.در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد یائسگی صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.

یائسگی چیست

یائسگی به معنای قطع دوره‌ی قاعدگی است. یک زن پس از یائسگی، توانایی باردارشدن را از دست می‌دهد و به‌دلیل نوسانات شدید هورمونی، علائم متوسط تا شدیدی را تجربه می‌کند. همه‌ی اینها ممکن است باعث افسردگی و تغییر روند عادی زندگی او شوند. اما همه‌ی خانم‌ها باید بدانند که یائسگی، یک بیماری محسوب نمی‌شود و به این معنا نیست که به پایان زندگی‌شان نزدیک شده‌اند. نکته‌ی جالب توجه اینجاست که یائسگی لزوما در میانسالی اتفاق نمی‌افتد و بعضی از خانم‌های جوان هم ممکن است یائسه شوند. پس لازم است خانم‌ها در هر سنی که هستند، اطلاعات‌شان را در این زمینه افزایش دهند. شما با خواندن مطالب زیر با مراحل مختلف یائسگی، علائم متداول و راه‌هایی برای خفیف‌ترکردن نشانه‌های آن آشنا می‌شوید.

مراحل یائسگی

۱. یائسگی ۳ مرحله دارد. مرحله‌ی اول که پیش‌یائسگی نامیده می‌شود و بیشتر از همه طول می‌کشد. ۲. گُرگرفتگی که یک علامت شایع یائسگی است، می‌تواند چندین سال طول بکشد. ۳. خانم‌ها فقط به‌مدت یک سال در مرحله‌ی یائسگی هستند، اما ممکن است علائم پیش‌یائسگی را از چندین سال قبل از واردشدن به دوره‌ی یائسگی تجربه کنند.یائسگی، یک بخش عادی و طبیعی از روند افزایش سن است. هنگامی‌که شما وارد دهه‌ی چهارم زندگی‌تان می‌شوید، بدن‌تان شروع به تولید استروژن کمتری خواهد کرد، تازمانی‌که شما دیگر قاعده نشوید. وقتی دوره‌ی قاعدگی‌تان متوقف شد، وارد دوره‌ی یائسگی می‌شوید. یائسگیِ طبیعی که بدون مداخله‌ی پزشکی رخ می‌دهد، در سه مرحله اتفاق می‌افتد:پیش یائسگی؛یائسگی؛پس از یائسگی.بسیاری از مردم یائسگی را با پیش‌یائسگی اشتباه می‌گیرند. پیش‌یائسگی، مرحله‌ای است که یک زن گذار به دوره‌ی یائسگی را آغاز می‌کند.

مدت بروز علائم یائسگی چقدر طول می کشد

علائم پیش‌یائسگی به‌طور متوسط ۴ سال طول می‌کشند. علائم مربوط به این مرحله، به‌تدریج در طول یائسگی و سال‌های بعد از آن که «پس از یائسگی» نامیده می‌شود، سبک‌تر خواهند شد. خانم‌هایی که یک سال کامل را بدون دوره‌ی پریود سپری کرده‌اند، در مرحله‌ی پس از یائسگی قرار دارند. گُرگرفتگی، یک علامت شایع پیش‌یائسگی است. نتایج یک مطالعه نشان داد، گرگرفتگی شدید تا متوسط می‌تواند بعد از پیش‌یائسگی نیز ادامه یابد و ممکن است به‌طور متوسط ۲ تا ۱۰ سال طول بکشد. اما برخی محققان می‌گویند که مدت آن از این بازه‌ی زمانی معمول، تجاوز می‌کند. محققان این مطالعه همچنین دریافتند که زنان سیاه‌پوست و آنهایی‌که وزن متوسطی دارند، به‌مدت طولانی‌تری نسبت به زنان سفیدپوست و آنهایی‌که دچار اضافه‌وزن هستند، گُرگرفتگی را تجربه می‌کنند. این احتمال وجود دارد که یک خانم، یائسگی را قبل از ۵۵ سالگی تجربه کند. یائسگیِ زودهنگام در زنانی اتفاق می‌افتد که قبل از ۴۵ سالگی وارد مرحله‌ی یائسگی شوند. اگر یائسه شده‌اید، اما سن‌تان ۴۰ سال یا کمتر است، به این معناست که به یائسگی زودرس دچار شده‌اید. یائسگی زودهنگام یا زودرس می‌تواند به دلایل بسیاری اتفاق بیفتد. برخی خانم‌ها به دلیل مداخلات جراحی مانند هیسترکتومی دچار یائسگی زودرس می‌شوند. همچنین یائسگی زوهنگام برای برخی دیگر ممکن است به‌دلیل آسیب‌دیدن تخمدان‌ها به‌وسیله‌ی شیمی‌درمانی یا سایر بیماری‌ها و درمان‌ها اتفاق بیفتد.

علائم یائسگی

گُرگرفتگی: گرگرفتگی باعث می‌شود که شما ناگهان یک گرمای شدید در صورت و بالاتنه‌تان احساس کنید. این حالت می‌تواند از چند ثانیه تا چند دقیقه یا بیشتر طول بکشد. گرگرفتگی ممکن است چندین‌بار در روز یا چندبار در ماه اتفاق بیفتد. تعریق شبانه: گرگرفتگی درهنگام خواب می‌تواند به تعریق شبانه منجر شود. تعریق‌های شبانه می‌توانند شما را بیدار کنند و باعث شوند درطول روز، بیشتر احساس خستگی کنید. احساس لرز: پس از آ‌نکه بدن‌تان به‌دنبال یک گرگرفتگی خنک شد، شما ممکن است سرما، سردشدن پاها و لرز را تجربه کنید. تغییرات واژن: خشکی واژن، احساس ناراحتی در طول رابطه‌ی جنسی، میل جنسی کم و نیاز فوری به ادرارکردن از علائم سندروم تناسلی ادراری یائسگی (GSM) هستند. تغییرات احساسی: افسردگی خفیف، نوسانات خلقی و تحریک‌پذیری را شامل می‌شوند. مشکلات خواب: به‌دلیل تعریق شبانه ممکن است برخی مشکلات مانند بی‌خوابی اتفاق بیفتند. سایر علائم پیش‌یائسگی می‌توانند شامل موارد زیر باشند: حساس‌شدن سینه‌ها؛ پریودهای سنگین‌تر یا سبک‌تر؛ بدترشدن سندروم قبل از قاعدگی یا PMS؛ خشکی پوست، چشم‌ها یا دهان. برخی از خانم‌ها نیز ممکن است علائم زیر را تجربه کنند: سردرد؛ تپش قلب؛ درد عضلانی و مفصلی؛ مشکلات حافظه و تمرکز؛ نازک‌شدن یا ریزش مو؛ افزایش وزن. اگر هریک از این نشانه‌های اضافی را تجربه کردید، برای ردکردن احتمال سایر علل ممکن به پزشک مراجعه کنید. ممکن است شما تمام این علائم را در سراسر دوره‌ی پیش‌یائسگی تجربه کنید، اما گرگرفتگی معمولا در آغاز پیش‌یائسگی اتفاق میفتد.

گر گرفتگی از علائم یائسگی

در ابتدای دوران یائسگی بروز گرگرفتگی بسیار متداول است. در این هنگام با افزایش میزان جریان خون در مناطقی از بدن مانند سر و گردن حالت گرگرفتگی ایجاد می‌شود که حدود ۳۰ ثانیه تا ۵ دقیقه ادامه خواهد یافت. استرس و فشارهای روحی می‌توانند سبب تشدید این مسئله گردند. علت اصلی بروز این مشکلات کاهش میزان هورمون زنانه (استروژن) در بدن می‌باشد. دفعات گرگرفتگی از هر زنی تا زن دیگر متفاوت است. برخی از گیاهان مانند سویا و همچنین مکملهای حاوی عصاره سویا دارای ترکیباتی نظیر استروژن بوده و می‌توانند از بروز چنین عوارضی بکاهند.

راه جلوگیری از گر گرفتگی و درمان آن

برای جلوگیری از گرگرفتگی و کنترل آن: چیزهایی را که باعث تحریک گرگرفتگی می‌شوند، شناسایی و از آنها اجتناب کنید، مانند غذاهای تند یا الکل؛ از یک پنکه در محل کار یا خانه‌تان استفاده کنید؛ اگر هنوز پریود می‌شوید، از قرص‌های ضدبارداری با دُز پایین یا LD استفاده کنید؛ هنگامی‌که گرگرفتگی شروع می‌شود، نفس‌های آرام و عمیق بکشید؛ هنگامی‌که حس می‌کنید به‌زودی دچار گرگرفتگی می‌شوید، لباس‌های خنک‌تر و کمتری بپوشید.

خشکی واژن از علائم یائسگی

خشکی واژن، احساس ناراحتی در طول رابطه‌ی جنسی، میل جنسی کم و نیاز فوری به ادرارکردن از علائم سندروم تناسلی ادراری یائسگی (GSM) هستند.

راه درمان خشکی واژن

شما می‌توانید برای کنترل خشکی واژن درهنگام رابطه‌ی جنسی از روان‌کننده‌های بدون نسخه و برپایه‌ی آب استفاده کنید یا هرچند روز یک‌بار از یک مرطوب‌کننده‌ی وا‌ژینال بدون نسخه کمک بگیرید. پزشک شما نیز می‌تواند برای تسکین ناراحتی واژن از نوع شدیدتر آن، برای شما دارو تجویز کند. اما اگر تمایلی به برقراری رابطه‌ی جنسی با همسرتان ندارید، حتما به پزشک مراجعه کنید.

اختلالات خواب و تعریق شبانه از علائم یائسگی

در هنگامی که گرگرفتگی و تعریق شبانه پدید می‌آید خواب شبانه مختل شده و سبب بیدار شدن فرد از خواب می‌گردد. به هم خوردن میزان طبیعی خواب باعث می‌شود فرد در طی روز بعد احساس ضعف و خستگی نماید.

علت و درمان تعریق شبانه در کودکان و مردان و بارداری

عوارض و درمان سریع برای بی خوابی شدید نوزاد و در بارداری

درمان مشکلات خواب

اگر مشکلات خواب دارید، بهتر است موارد زیر را امتحان کنید: از خوردن وعده‌های غذایی سنگین، سیگارکشیدن، مصرف قهوه یا کافئین در بعدازظهر اجتناب کنید. در طول روز، چُرت نزنید. نزدیک زمان خواب‌تان ورزش نکنید. قبل از خواب، شیر گرم یا چای گرم بدون کافئین بنوشید. در یک اتاق تاریک، ساکت و خنک بخوابید. برای بهترکردن کیفیت خواب‌تان، گرگرفتگی را درمان کنید. کاهش استرس، درست غذاخوردن و داشتن فعالیت جسمی می‌تواند به هرگونه نوسانات خلقی و مشکلات خواب کمک کند. همچنین پزشک‌تان ممکن است برای کمک به‌برطرف‌کردن تغییرات خلقی برای شما دارو تجویز کند. شما باید درمورد مدیریت علائم‌تان و برای ردکردن احتمال سایر بیماری‌هایی که ممکن است باعث علائم شما شوند (مانند افسردگی یا آسم) با پزشک‌تان صحبت کنید. همچنین مفید است که به یک گروه حمایتی مخصوص خانم‌های یائسه ملحق شوید تا محل امنی برای درمیان‌گذاشتن نگرانی‌ها و مشکلات‌تان داشته باشید.

پوکی استخوان از علائم یائسگی

یکی از مهم‌ترین مشکلات دوران یائسگی پوکی استخوان است. از عوامل مهم در ایجاد پوکی استخوان، کاهش میزان هورمون استروژن بعد از یائسگی بوده که سبب کاهش جذب کلسیم می‌شود.

درمان و علائم پوکی استخوان در جوانی چیست و درمان آن

مشکلات روحی از علائم یائسگی

بسیاری از خانم‌ها با فرارسیدن به دوران یائسگی، نگران پیری می‌شوند. استفاده از یک رژیم غذایی سالم و متعادل، پرهیز از مصرف سیگار و الکل، دوری از شرایط پراسترس، شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، معاشرت با دوستان و مهمتر از همه ورزش روزانه (به ویژه ورزش‌هایی چون پیاده‌روی، شنا و …) به حفظ روحیه‌ای شاداب کمک می‌کند.

روابط زناشویی از علائم یائسگی

پس از یائسگی، تمایلات جنسی مقداری کاهش پیدا می‌کنند. از طرفی به دلیل کاهش ترشحات زنانه، خشکی واژن پدید می‌آید و گاهی سبب ایجاد درد و ناراحتی به هنگام نزدیکی می‌شود و این موضوع می‌تواند بر روابط زناشویی تأثیر بگذارد.

بیماری‌های قلبی عروقی از علائم یائسگی

استروژن با کاهش کلسترول تام و کلسترول بد یا LDL و افزایش کلسترول خوب یا HDL در سلامت قلب نقش دارد. زمانی که سطح استروژن در طی یائسگی کاهش می‌یابد ممکن است سطح کلسترول تام بالا رفته و احتمال خطر بیماری قلبی، سکته و سایر بیماریهای قلب و عروق افزایش یابند. برای کاهش این خطر موارد زیر توصیه می‌شود: خودداری از استعمال دخانیات مانند سیگار و قلیان، ورزش منظم، کاهش مصرف چربی و نمک و افزایش مصرف میوه و سبزی و غذاهای حاوی فیبر (مانند نان‌های سبوس دار).

بی اختیاری ادرار از علائم یائسگی

ممکن است با از دست رفتن کشش پذیری پیشابراه و واژن فرد دچار بی‌اختیاری ادرار شود. بی‌اختیاری ادرار ممکن است همراه با نیاز به سریعتر رفتن به دستشویی باشد یا اینکه به هنگام سرفه، خنده یا بلند کردن اجسام ایجاد شود.

تغییرات ظاهری از علائم یائسگی

بعد از یائسگی چربی تجمع یافته در ران و لگن به بالاتر از کمر و شکم منتقل می‌شود، ممکن است فقدان احساس پری سینه‌ها، نازکی موها و چین و چروک پوست ایجاد شود. سطح استروژن کاهش می‌یابد ولی بدن به تولید مقادیر کم هورمون مردانه تستوسترون ادامه می‌دهد در نتیجه ممکن است موی ضخیم روی چانه، لب فوقانی، سینه و شکم رشد کند.

سن شروع یائسگی در زنان

همان طور که بلوغ تدریجی است، یائسگی نیز روندی تدریجی دارد. خاتمه یافتن تدریجی دوران باروری زنان باعث می شود که آنان کم کم به تغییرات فیزیولوژیک دوران یائسگی عادت کنند. در غیر این صورت با قطع ناگهانی ترشح هورمون ها چه بسا اعضای بدن دچار شوک می شدند و عوارض مرگباری به وجود می آمد. در مجموع، یائسگی با خاتمه فرایند تخمک گذاری آغاز می شود که زمان آن در جوامع و نژادهای گوناگون متفاوت است. سن یائسگی در ایران بین 50 تا 55 سالگی است. به طور معمول، تخمک گذاری بین 40 تا 45 سالگی خاتمه می یابد و از آن به بعد گه گاه تخمکی آزاد می شود. به همین دلیل شاهد حاملگی های اندکی در سنین حدود 50 سالگی هستیم. در 40 تا 45 سالگی هم اگر تخمک گذاری انجام شود، به علت مناسب نبودن کیفیت تخمک ها، حاملگی موفق به ندرت مشاهده می شود. در صورتی که بارداری در این سنین (45 به بالا) رخ دهد، احتمال آنومالی (ناهنجاری) جنین حدود 40 درصد بیشتر از سایرین است.

یائسگی زودرس چیست

اگر یائسگی در سنین پایین تر از 40 سالگی رخ دهد، به آن یائسگی زودرس اطلاق می شود. این عارضه می تواند به علل ژنتیکی یا عفونی منجر به تخریب تخمدان رخ دهد. جراحی و برداشتن تخمدان ها نیز فرد را دچار قطع عادت ماهیانه و یائسگی می کند.

چگونه دوران پس از یائسگی را مدیریت کنیم

رایج‌ترین مصرف دارویی در دوران یائسگی HRT (هورمون درمانی) است که امروزه معمولاً شامل ترکیبی از هورمون استروژن و پروژسترون می‌باشد. این روش درمانی می‌تواند در کاهش میزان گرگرفتگی، تعریق شبانه و پوکی استخوان مؤثر باشد، ولی در برخی از موارد خطر ابتلا به تومورهای سرطانی را افزایش می‌دهد؛ بنابراین مصرف این داروها حتماً بایستی تحت نظر پزشک و با انجام آزمایش‌های دوره‌ای صورت بگیرد. داروهای دیگری مانند ویتاگنوس و … نیز کاربرد دارند.  انجام آزمایش‌های دوره‌ای شامل سونوگرافی – ماموگرافی … تحت نظر پزشک اصلاح شیوهٔ زندگی ورزش، کنترل وزن، شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و پیشگیری از انزوا، رعایت توصیه‌های تغذیه‌ای و داشتن رژیم غذایی مناسب را شامل می‌شود؛ که در این میان مسئله تغذیه از اهمیتی خاص برخوردار است. توصیه‌های تغذیه‌ای: ترکیبات موجود در سویا و مکمل‌های آن مشابه هورمون استروژن عمل کرده و می‌توانند به کاهش عوارض یائسگی خصوصاً پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی کمک کنند. بر خلاف داروهای هورمونی چنانچه سویا و مکمل‌های آن به درستی مصرف شوند، خطرات هورمون درمانی را به همراه نخواهند داشت. سویا دارای مواد مغذی با ارزشی مانند پروتئین است. هنگامی که سویا به همراه برنج مصرف می‌شود، پروتئین آن با پروتئین فراورده‌های حیوانی برابری می‌کند.  به دلیل افزایش نیاز به کلسیم در این دوران مصرف کافی شیر ولبنیات در رژیم غذایی روزانه توصیه می‌شود. ویتامین دی برای جذب کلسیم ضروری است. این ویتامین از طریق منابع غذایی و هم از طریق تابش نور خورشید به پوست ساخته می‌شود. چنانچه فردی روزانه حدود۲۰ دقیقه در معرض تابش نور مستقیم خورشید قرار بگیرد، جهت تولید ویتامین کفایت می‌کند. ورزش منظم یکی از عوامل مهم برای افزایش جذب کلسیم و افزایش تراکم استخوان‌ها است. نوشابه‌های گازدار (حتی انواع رژیمی) از جذب کلسیم غذا جلوگیری می‌کنند. پس بهتر است تا حد امکان از نوشابه‌های گازدار محدود شوند. استعمال دخانیات و مصرف الکل برای همه افراد، درهرسنی و هر شرایطی ضرر دارد. از جمله عوارض استفاده از این مواد، تشدید پوکی استخوان است؛ بنابراین بایستی ازمصرف آن‌ها خودداری گردد. غذاهای دریایی سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند که می‌توانند به سلامتی قلب و عروق کمک کنند. مصرف ماهی حداقل ۲ بار در هفته می‌تواند بسیار سودمند باشد.

احساس بی حالی و ضعف در یائسگی

یکی از علائم یائسگی احساس ضعف و خستگی است در واقع خانم های یائسه از احساس بی حالی، ضعف، کاهش شور و حال در انجام دادن کارهای ساده شکایت می کنند. در دوران یائسگی تمام این موارد عادی است و دلیل آن به کاهش استروژن مربوط می شود. این هورمون تاثیر محرکی در بدن دارد. مازاد این هورمون باعث بروز مشکلاتی مانند عصبانیت، بیخوابی، اضطراب شده و کاهش آن در دوره ی یائسگی به کاهش قدرت و کاهش حجم عضلات منجر می شود.البته برای حصول اطمینان اگر این حالات را دارید بهتر است به پزشک مراجعه کرده و بررسی های لازم را انجام دهید، چون در سن پنجاه سالگی کم کاری تیروئید یا دیگر بیماری ها نیز می توانند باعث بروز چنین مشکلاتی شوند.

یائسگی و رشد موهای زاید روی صورت

با فرا رسیدن دوره ی یائسگی چند تار موی زاید که تیره تر و ضخیم تر است روی صورت دیده می شود. این مسئله عادی است و دلیل آن به تغییرات هورمونی و به ویژه کاهش استروژن در دوره یائسگی مربوط می شود. این هورمون از طریق بیضه ها (در آقایان) و تخمدان ها (در خانم ها) و غدد فوق کلیوی ترشح می شود. به طور کلی رویش چند موی زاید بویژه روی صورت در دوره یائسگی، مسئله ای طبیعی و عادی محسوب می شود و جای نگرانی ندارد.

ریزش زیاد مو در یائسگی

نرمال است: بخشی از علائم عادی یائسگی ریزش تدریجی مو و البته به میزان متوسط است. در همین راستا در دوره یائسگی موهای زاید ناحیه ی تناسلی نیز به مرور کاهش پیدا می کنند. دلیل آن نیز به تغییرات هورمونی دوره ی یائسگی و به هم خوردن طبیعی تعادل هورمون آندروژن مربوط می شود.نرمال نیست: اگر در یائسگی ریزش مو با شدت بالایی اتفاق بیافتد، در این صورت نمی توان آن را جزو علائم عادی یائسگی دانست. بهتر است با یک متخصص پوست و مو، یک متخصص غدد و یا متخصص زنان مشورت کنید، چون وجود هورمون ترشح کننده ی هورمون های مردانه به عنوان مثال در سطح غدد فوق کلیوی می تواند باعث بروز ریزش موی شدید شود.

درمان و جلوگیری از ریزش مو سکه ای در زنان و کودکان و نوجوانان

احساس غم و اندوه و بی انگیزگی در زمان یائسگی

نرمال است: خیلی از خانم ها در دوره یائسگی مدام احساس می کنند که نیاز به گریه کردن دارند. احساس بی انگیزگی، نگرانی، اضطراب، غم و اندوه و نارضایتی از بدن از جمله احساسات عادی زمان یائسگی است. مجموعه این احساسات ناخوشایند نیز به هورمون های زنانه بخصوص استروژن مربوط می شود که وظیفه تنظیم خلق و خوی ما را نیز بر عهده دارند. در دوره ی یائسگی در برخی خانم ها، توقف ترشح هورمون ها باعث تغییراتی در خلق و خوی آنها می شود. یائسگی یکی از عوامل بروز شکنندگی و حساسیت روحی و همچنین ضعیف شدن جسمی است. بنابراین بروز این احساسات تا حدی عادی است. نرمال نیست: اگر خانمی در دوران یائسگی احساس خستگی بیش از اندازه می کند، دل و دماغ هیچ کاری را ندارد، نمی تواند به درستی بخوابد و نمی تواند از عهده کارهای عادی و روزمره خود بربیاید، می تواند نشان دهنده بروز افسردگی جدی باشد. در این صورت لازم است که به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید : قاعدگی ♥ تنگی نفس ♥ تکرر ادرار

ورزش های هوازی شامل چیست

ورزش های هوازی شامل چیست

ورزش های هوازی ،ورزش های هوازی در منزل،ورزش های هوازی برای لاغری،ورزش های هوازی برای شکم،ورزش های هوازی در باشگاه،ورزش های هوازی شامل چیست،ورزش های هوازی کدامند،ورزش های هوازی برای کاهش وزن،ورزش های هوازی یعنی چه،ورزش های هوازی برای چربی سوزی،ورزش های هوازی در خانه

شاید برایتان جالب باشد که دکتر کنت کوپر (Kenneth Cooper) نخستین کسی بود که مفهوم و روش‌های تمرین ورزش هوازی را رواج داد. او برای شروع تحقیقاتش از این باور الهام گرفت که ورزش می‌تواند از بروز بیماری‌ها جلوگیری کرده و نقش پیشگیرانه‌ای داشته باشد و به همین منظور در سال ۱۹۷۰ مؤسسه شخصی خودش را با هدف تحقیق درباره‌ی طب پیشگیرانه تأسیس کرد. او به میلیون‌ها نفر انگیزه‌ی فعال شدن داد و امروزه به عنوان «پدر ورزش های هوازی» معروف است. در ادامه با تعریف ورزش هوازی، نحوه‌‌ی درست شروع آن و تاثیرش در پیشگیری از بیماری‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد ورزش های هوازی صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.

آشنایی با ورزش های هوازی

ورزش هوازی که به آن «کاردیو» یا «ایروبیک» (به معنای با اکسیژن) هم می‌گویند، ورزشی است که در آن، خونِ اکسیژن‌دار توسط قلب پمپاژ می‌شود تا اکسیژن به تمام عضلاتِ در حال فعالیت برسد. ورزش هوازی سبب افزایش ضربان قلب و تنفس برای مدت نسبتا طولانی می‌شود. بر عکس، ورزش غیرهوازی (بدون اکسیژن) فعالیتی است مانند دو سرعت یا وزنه‌برداری که سبب می‌شود عضلات به صورت ناگهانی تحت فشار شدید قرار بگیرند و شما به سرعت از نفس بیفتید. نمونه‌های ورزش‌ های هوازی عبارتند از: دستگاه‌های ورزشی هوازی (کاردیو)، رکاب زدن، دویدن، شنا کردن، پیاده‌روی، کلاس‌های ورزشی هوازی، اسکی‌ صحرایی و کیک‌بوکسینگ، البته انواع بسیار دیگری هم وجود دارند. اگر شدت انجام ورزش‌ هوازی بیش از حد بالا باشد، به ورزش غیرهوازی تبدیل می‌شود. به عبارت دیگر، تفاوت بین ورزش‌ هوازی و غیرهوازی در شدت انجام آنها است. ورزش هوازی نه تنها به تناسب اندام کمک می‌کند، بلکه مزایای شناخته‌شده‌ای برای سلامتی جسمی و روحی دارد. ورزش هوازی به جلوگیری یا کاهش احتمال ابتلا به برخی از سرطان‌‌ها، دیابت، افسردگی، بیماری‌های قلبی‌عروقی و پوکی استخوان کمک می‌کند. برنامه‌ی ورزش های هوازی باید ساده، عملی و واقع‌بینانه باشد. می‌توان از تجهیزات خاص (از قبیل دستگاه‌های ورزشی هوازی) استفاده کرد، اما استفاده از این تجهیزات برای انجام ورزش های هوازی ضروری نیست.

ورزش های هوازی چیست

تصور کنید در حال ورزش کردن هستید. از شدت فعالیت عرق می‌کنید، به سختی نفس می‌کشید، قلب‌تان تاپ‌تاپ می‌‌کند و خون در رگ‌های شما در جریان است تا برای ادامه‌ی فعالیت به عضله‌ها اکسیژن برساند و شما بتوانید مدت بیشتری به فعالیت ورزشی خود ادامه دهید. به این گونه ورزش‌ها هوازی (یا در اصطلاح کاردیو) می‌گویند. به عبارت دیگر، هر گونه ورزشی که فعالیت قلب، ریه‌ها و عضلات شما را زیاد کند تا شما مدت زمان بیشتری به ورزش ادامه دهید، هوازی (کاردیو) محسوب می‌شود. مهم نیست افزایش ضربان قلب و تنفس از چه طریقی باشد: دویدن، دوچرخه‌سواری، شنا و غیره. در ادامه به بررسی مکانیسم‌های ورزش‌ هوازی می‌پردازیم که عبارتند از: نقل و انتقال و مصرف اکسیژن، نقش قلب و عضلات، مزایای ثابت‌شده‌ی ورزش های هوازی و موارد دیگر.

ورزش های هوازی متوسط

برای کسانی که تازه شروع به ورزش کرده اند بهترین گزینه، ورزش هایی است که در ادامه به آنها اشاره می کنیم. با این ورزش ها شاید کالری زیادی مصرف نکنید ولی استحکام بدن خود را بالا می برید. پیاده روی انتخاب بسیار خوبی است، هر یک ساعت پیاده روی برای فردی با 72 کیلو گرم وزن، 277 کالری می سوزاند و ورزشی مانند ایروبیک آبی نیز در طول یک ساعت، 292 کالری می سوزاند.

ورزش های هوازی شدید

بعد از اینکه با ورزش های هوازی متوسط، استحکام بدنتان را بالا بردید، آن را با ورزش های شدیدتر بسنجید. بالا بردن شدت ورزش، میزان کالری که توسط بدن شما سوزانده می شود را نیز افزایش می دهد و باعث می شود چربی بیشتری از ناحیه شکم آب شود. یکی از انتخاب های شما، دویدن آهسته است که فردی با وزن 72 کیلوگرم در هر ساعت می تواند 584 کالری بسوزاند. طناب زدن هم یک انتخاب با تاثیر بسیار بالاست که 730 کالری در ساعت می سوزاند. شنا کردن نیز 511 کالری در ساعت می سوزاند.

نقش ورزش های هوازی در افزایش عضلات

معمولا هنگامی که از حجم عضلات صحبت می شود تاثیر ورزش‌های هوازی نادیده گرفته می‌شود و بیشتر تمرکز بر روی ورزش‌های قدرتی و استقامتی است. با این حال مطالعات اخیر نشان داده است مردانی که ۴ تا ۵ روز در هفته به مدت ۴۰ دقیقه ورزش هوازی شدید انجام می‌دهند شاهد ۵ تا ۶ درصد افزایش حجم عضلات پا خواهند بود. یکی از متخصصان ورزش دانشگاه بال استیت در این باره می‌گوید: ورزش‌های هوازی اگر درست انجام شوند باعث رشد عضلات می‌شوند و تاثیری مشابه تاثیر ورزش‌های استقامتی دارند.

فواید ورزش های هوازی

تقویت عضلاتی که در تنفس نقش دارند، شتاب دهنده جریان هوا ورودی و خروجی شش ها.

تقویت و بزرگ کردن عضلات قلب، بهبود تپش و کاهش مرتبه استراحت قلب – به این موارد تغییر وضعیت گفته می شود.

بهبود چرخش خون و کاهش فشار خون

افزایش تعداد گلبول های قرمز در خون، تسریع انتقال اکسیژن به بافت ها

ارتقاء سلامت ذهنی، که شامل کاهش استرس و نشانه های افسردگی می شود. از طرف دیگر، سطح هوشیاری افزایش پیدا می کند.

کاهش خطر ابتلا به دیابت؛ تحقیقات و مطالعات اخیر نشان داده است که ورزش هوازی در پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع 2 بسیار موثر است.

معایب وزش های هوازی

احتمال ایجاد مصدومیت به دلیل ورزش مداوم، با شدت بالا و طولانی زیاد است. البته در صورت پایین بودن آمادگی جسمی فرد این خطر بیشتر مورد توجه است. ورزش هوازی راه مناسبی برای ساخت و حجم سازی عضلات نیست.

ظرفیت هوازی چیست؟

ظرفیت هوازی به ظرفیت عملکرد سیستم تنفسی بدن گفته می شود. این ویژگی به بیشترین میزان اکسیژن مصرف شده حین یک تمرین پر شدت در یک زمان مشخص اشاره دارد. عملکرد سیستم تنفسی و توانایی قلب و عروق در رساندن و خارج کردن اکسیژن در گردش خون، مبانی تعریف ظرفیت هوازی هستند. یک متخصص ورزشی یا دکتر عمومی برای اندازه گیری ظرفیت هوازی ماکسیمم یک شخص، تست VO2 max را انجام می دهد. در این آزمایش، فرد بر روی تردمیل قرار گرفته و در یک بازه زمانی مشخض، راه رفتن در سرعت پایین را آغاز می کند و تا جایی که توان دارد در سرعت های بالاتر می دود. در این تست سرعت تردمیل به مرور افزایش پیدا می کند. بدن این فرد توسط سیم های مخصوص به دستگاه اندازه گیری میزان اکسیژن مصرفی، تعداد ضربان قلب و … متصل شده است. هر چه توان و استقامت این شخص در انجام آزامیش VO2 max بیشتر باشد، اکسیژن بیشتری در عضلات او مصرف شده است، و در نتیجه بهتر و بیشتر می تواند به انجام تمرینات فیتنس، تناسب اندام و هوازی بپردازد. ساده تر بگوییم؛ هر چه ظرفیت هوازی بیشتر باشد، سطح توانایی فرد در انجام فعالیت های فیزیکی بالاتر است.

نقش ورزش های هوازی در سلامت قلب و ریه

ورزش‌های هوازی به خصوص شنا باعث می‌شوند که بدن به صورت بهینه اکسیژن مصرف کند. این نوع ورزش‌ها میزان ضربان قلب در حالت استراحت را کاهش می‌دهند. کم بودن میزان ضربان قلب در حالت استراحت نشان دهنده سلامت قلب و عروق است. مطالعات انجام شده در سال ۲۰۰۸ میزان فشار خون و کلسترول افراد مختلف که در رشته‌های ورزشی متفاوتی همچون دویدن و شنا فعالیت داشته مقایسه کرده است. محققان دریافتند افرادی که شنا می‌کنند و می‌دوند شرایط قلبی بهتری نسبت به افرادی که پیاده‌روی می‌کنند دارند و افرادی که پیاده‌روی می‌کنند شرایط قلبی‌شان بهتر از افرادی است که زندگی ساکن دارند.

انواع ورزش های هوازی

شناخته شده ترین فعالت هوازی دویدن است، اما بیشتر فعالیت های ورزشی در دسته بندی فعالیت های هوازی قرار می گیرند. اصولا سه دسته بندی برای ورزش های هوازی طراحی شده است:

1. ورزش هایی که با شدت ثابت انجام می شوند و به مهارت خاصی نیاز ندارند. بیشتر افراد با داشتن آمادگی جسمانی لازم می توانند به انجام این تمرینات هوازی بپردازند:

دوچرخه سواری
دوچرخه ثابت (نشسته، اسپینینگ، ایستاده)
دوی نرم (جاگینگ)
دویدن
راه‌پیمایی
قایقرانی
پله نوردی
ماشین پله
سوار کاری

2. ورزش هایی که با شدت ثابت یا متغیر انجام می شوند و به مهارت فردی یا گروهی نیازمند اند:

حرکات ایروبیک
اسکی
پیاده‌روی
اسکیت
طناب زدن
شنا کردن
فعالیتهای آبی (مثلاً واترپلو)
راه‌پیمایی در بین تپه ماهور (هاکینگ)
کیک بوکسینگ

3. فعالیت هایی که تا حد زیادی متغیر اند و به مهارت بالایی نیاز دارند:

بسکتبال

فوتبال

هندبال

والیبال

رقصهای فولکلوریک

ورزشهای راکتی

تمرین ایزوتونیک در سیستم دایره ای

تمرین ایزوتونیک در سیستم فوق دایره ای

نقش ورزش های هوازی در سلامت دستگاه گوارش

مطالعاتی که در ماه نوامبر منتشر شد نشان داد که ورزش هوازی باعث ایجاد تغییرات در دستگاه گوارش می‌شود. افرادی که ۳ تا ۵ بار در هفته ورزش می‌کنند تمرکز نوع خاصی از اسیدهای چرب را در دستگاه گوارش بیشتر خواهند داشت. این اسیدهای چرب عملکرد دستگاه گوارش را بهبود می‌بخشد.

نقطه ی آغاز ورزش های هوازی

این ورزش‌ با تنفس شروع می‌شود. یک فرد بزرگسال سالم بطور متوسط در هر دقیقه حدود ۷ تا ۸ لیتر هوا را در عمل دم و بازدم در سیستم تنفسی خود جابه‌جا می‌کند. زمانی که ریه‌هایتان را از اکسیژن پر می‌کنید (هوا حاوی تقریبا ۲۰درصد اکسیژن است)، اکسیژن از شاخه‌های کوچکی از لوله‌ها (نایژک) عبور می‌کند تا به کیسه‌‌ی هوایی برسد. کیسه‌‌ی هوایی محل اصلی مبادله‌ی گازهای هوای تنفسی با گازهای خون است. مسیر رسیدن اکسیژن به قلب، یکراست از کیسه‌ی هوایی است.

نقش ورزش های هوازی در کلسترول خون

انجام ورزش هوازی میزان LDL را کاهش می‌هد که کلسترول بد خوانده می‌شود. کلسترول احتمال بیماری‌های قلبی – عروقی را افزایش می‌دهند. ورزش همچنین باعث افزایش HDL (کلسترول خوب) در بدن می‌شود.

علائم و راه کاهش کلسترول خون بالا و درمان آن چیست

نقش قلب در ورزش های هوازی

قلب چهار دریچه (دو دهلیز و دو بطن) برای دریافت خون و پمپاژ کردن آن و همچنین تعدادی شریان اکلیلی (یا سرخرگ تاجی) بسیار فعال دارد. قلب برای انجام تمام این مأموریت‌ها به ذخیره‌ی تازه‌ای از اکسیژن نیاز دارد و همان‌طور که پیش از این گفتیم، ریه‌ها این نیاز قلب را برآورده می‌کنند. زمانی که نیاز قلب برآورده شود، خون، اکسیژن و مواد مغذی دیگر را از طریق بطن بزرگ سمت چپ به بیرون پمپاژ می‌کند و آنها را از طریق سیستم گردش خون به تمام اندام‌ها، عضلات و بافت‌هایی می‌رساند که به این مواد نیاز دارند.ضربان قلب انسان در حال استراحت تقریبا بین ۶۰ تا ۸۰ بار در دقیقه، ۱۰۰،۰۰۰ بار در روز، بیش از ۳۰ میلیون بار در سال و حدود ۲/۵ میلیارد بار در یک طول عمر ۷۰ ساله‌ است. در هر ضربان قلب انسان، حجمی از خون (حجم ضربه‌ای) به همراه اکسیژن و بسیاری مواد مغذی دیگر در تمام بدن توزیع می‌شود. قلب یک فرد بالغ بزرگسال در هر دقیقه حدود ۵ لیتر خون پمپاژ می‌کند.

عضلات و مصرف اکسیژن در ورزش های هوازی

تمام اکسیژن پمپاژ شده توسط خون اهمیت دارد. حتما با اصطلاح «مصرف اکسیژن» آشنا هستید. در علم به آن VO2 یا حجم اکسیژن مصرفی می‌گویند. VO2 مقدار اکسیژنی است که ماهیچه‌ها از خون، استخراج یا مصرف می‌کنند و با واحدهای میلی‌لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه محاسبه می‌شود (میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن). عضلات مانند موتورهایی هستند که برای کار کردن به سوخت احتیاج دارند (درست مانند ماشین که برای حرکت به بنزین احتیاج دارد)، با این تفاوت که این سوخت، چربی و کربوهیدرات است. اکسیژن بازیکن مهمی است، زیرا هنگام حضور در عضلات برای سوزاندن چربی و کربوهیدرات‌ها به کار می‌رود تا سوخت موتورهای ما را تأمین کند. هر قدر ماهیچه‌ها در مصرف اکسیژن مؤثرتر عمل کنند، ما می‌توانیم سوخت بیشتری بسوزانیم، به اندام متناسب‌تری برسیم و مهم‌تر از آن، زمان بیشتری ورزش کنیم.

نقش ورزش های هوازی برای سلامت پوست

مطالعات انجام شده نشان داده است که افراد بالای ۴۰ سال که ورزش هوازی انجام می‌دهند پوست سالم‌تری دارند. هنوز مشخص نیست که ورزش چگونه بر سلامت پوست تاثیر می‌گذارد.

نقش ورزش های هوازی در تناسب اندام

یک بزرگسال کم‌تحرک حین آزمایش راه رفتن روی تردمیل حدود ۳۵ میلی‌لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه اکسیژن مصرف می‌کند (در این آزمایش از فرد می‌خواهند تا با حداکثر توان خود روی تردمیل راه برود). به عبارت دیگر، فرد به ازای هر کیلوگرم از وزن بدنش در هر دقیقه ۳۵ میلی‌لیتر اکسیژن مصرف می‌کند. این میزان اکسیژن برای کل روز یک فرد معمولی کافی است، اما برای ورزشکاران حرفه‌‌ای این میزان می‌تواند به ۹۰ میلی‌گرم/ کیلوگرم/ دقیقه برسد. اما ورزشکاران چگونه این کار را انجام می‌دهند؟ شاید ژن‌های خوب نقش داشته باشند، اما تمرینات سخت این ورزشکاران هم مؤثر است. بدن این ورزشکاران با تمرینات سخت سازگار می‌شود. خبر خوب این است که بدن ما هم می‌تواند با تمرینات سخت سازگار شود. در ادامه، بیشتر با روش این کار آشنا می‌شوید.

سازگاری بدن با ورزش های هوازی

با واکنش درونی بدن‌تان هنگام انجام منظم ورزش هوازی آشنا شوید: ۱. قلب شما قوی‌تر می‌شود و با هر ضربان، خون بیشتری پمپاژ می‌کند (حجم ضربه‌ای بیشتر). همان‌طور که پیش از این گفتیم، حجم ضربه‌ای در ورزشکاران حرفه‌ای می‌تواند دو برابر بیشتر از افراد معمولی باشد، اما موضوع فقط این نیست. قلب‌ افراد ورزشکار قطر و حجم بیشتری دارد. عجیب نیست، زیرا قلب نیز یک ماهیچه است و با ورزش بزرگ‌تر می‌شود. فعالیت قلب حین انجام ورزش هوازی باعث می‌شود، قلب و شش‌ها قوی شوند و خون را به نحو مؤثرتری پمپاژ کنند، در نتیجه، اکسیژن بیشتری به ماهیچه‌ها و اندام‌ها می‌رسانند. ۲. حجم ضربه‌ایِ بیشتر در قلب‌های قو‌ی‌تر به این معنا نیست که قلب برای برآوردن نیازهای بدن هنگام ورزش سریع‌تر پمپاژ می‌کند. منظور ما از «کارایی» قلب قوی، حجم ضربه‌ای بیشتر و ضربان‌های کمتر است. به پمپی فکر کنید که آب یک سرداب لبریز از آب را خالی می‌کند. کارایی و دوام بهتر پمپ زمانی است که بتواند حجم بیشتری از آب را در هر دوره از سرداب خالی کند، نه اینکه با سرعت بیشتر و تحت فشار (عامل فرسایش و پایین آمدن دوام) این کار را انجام دهد. به این ترتیب، دلیل سریع پمپاژ نکردن قلب ورزشکاران حین ورزش حجم ضربه‌ای بالا است. حجم ضربه‌ای بالا میزان ضربان قلب ورزشکارن را در حالت استراحت نیز کم می‌کند، یعنی ۲۸ یا ۳۲ تپش در دقیقه (مثلا در قهرمانان دوچرخه‌سواری)، در حالی که این میزان برای افراد عادی بین ۶۰ تا ۸۰ تپش در دقیقه است. ۳. عضلات پایین دست قلب هستند که با مصرف اکسیژن حین ورزش‌های منظم هوازی کارآمدتر می‌شوند (یادتان باشد «مصرف» اکسیژن به این معناست که عضلات، اکسیژن را از خون دریافت می‌کنند). دلیل این اتفاق، افزایش فعالیت و تعداد آنزیم‌هایی است که اکسیژن را از جریان خون گرفته و وارد عضلات می‌کنند. تصور کنید ۱۰۰ مولکول اکسیژن از داخل یک عضله می‌گذرند. اگر عضله بتواند تمام این ۱۰۰ مولکول را مصرف کند (مثلا در مقایسه با ۵۰ مولکول)، تناسب اندام شما دو برابر می‌شود. به بیان دیگر، اگر حداکثر VO2 (حداکثر اکسیژن مصرفی) شما ۶۰ میلی‌گرم/ کیلوگرم/ دقیقه باشد و حداکثر VO2 فرد دیگری ۳۰ میلی‌گرم/ کیلوگرم/ دقیقه باشد، میزان سلامت شما دو برابر بیشتر از آن فرد است. عملکرد شما در این سناریو دوام بیشتری خواهد داشت، زیرا عضلات شما به واسطه‌ی بالاتر بودن مصرف اکسیژن، سوخت خود را دیرتر از دست می‌دهند. ۴. تعداد و فعالیت میتوکندری‌های درون عضله افزایش می‌یابد. میتوکندری‌ها، نیروگاه‌های سلول‌های ما هستند. تمام کارهای سنگین بر عهده‌ی آنها است تا ما به حرکت ادامه دهیم‌. آنها با استفاده از اکسیژن، چربی و کربوهیدرات‌ها را می‌سوزانند و سوخت حرکت ما را تأمین می‌کنند. خبر خوب این است که تعداد و فعالیت میتوکندری‌ها در واکنش به ورزش های هوازی منظم، تنها ظرف چند روز تا چند هفته، تا ۵۰ درصد در بزرگسالان افزایش می‌یابد.

نقش ورزش های هوازی برای روحیه

ورزش هوازی تاثیر زیادی بر آرامش بدن و کاهش افسردگی دارد. ورزش هورمون استرس مانند آدرنالین و کورتیزول را کاهش می‌دهد. فعالیت‌هایی مانند دویدن و شنا باعث افزایش جریان خون و افزایش سطح انرژی بدن می‌شوند.

فرق چربی ها و کربو هیدراتها در ورزش های هوازی

چربی و کربوهیدرات، سوخت‌هایی هستند که عضلات ما آنها را می‌سوزانند. فرق بین این دو سوخت در مقاوم‌تر بودن چربی است، به عبارت دیگر، چربی به ازای هر گرم، حاوی ۹ کالری است، در حالی که کربوهیدرات به ازای هر گرم، فقط ۴ کالری دارد؛ بنابراین از یک گرم چربی، انرژی بیشتری می‌گیریم تا یک گرم کربوهیدرات. شما مایل به سوزاندن چربی‌ هستید، چون سوخت کارآمدی است، همچنین با سوزاندن آن، از شرّ چربی‌های اضافه خلاص می‌شوید. نکته اینجاست که برای سوزاندن چربی به اکسیژن بیشتری نیاز داریم، چون چربی غلیظ‌تر از کربوهیدرات است. خبر خوب این است که بدن با استفاده از اکسیژن و سوزاندن چربی هنگام انجام منظم ورزش‌ هوازی بهتر می‌شود، به این صورت که قلب خون بیشتری پمپاژ می‌کند، عضلات اکسیژن بیشتری مصرف می‌کنند و میتوکندری افزایش می‌یابد.

ورزش های هوازی و پیشگیری از سرطان

سرطان روده‌ی بزرگ: تحقیقات نشان می دهد ریسک ابتلا به سرطان روده‌ی بزرگ در افراد فعال نسبت به افراد غیرفعال حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد کمتر است. به نظر می‌رسد انجام روزانه‌ی ورزش هوازی به مدت ۳۰ تا ۶۰ دقیقه برای کاهش خطر ابتلا به این سرطان لازم است و هر چه میزان فعالیت بیشتر باشد، خطر ابتلا به آن کمتر می‌شود. سرطان سینه: شواهد منطقی روشنی وجود دارند مبنی بر اینکه زنان فعال در مقایسه با زنان کم‌تحرک، بسیار کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار می‌گیرند. انجام روزانه‌ی ورزش های هوازی به مدت ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه برای کاهش خطر ابتلا به این سرطان لازم و بالا رفتن میزان ورزش با پایین آمدن ریسک همراه است. سرطان ریه: در خصوص رابطه‌ی فعالیت‌های فیزیکی و پیشگیری از سرطان ریه، مطالعات نسبتا کمی انجام شده است. داده‌های موجود حاکی از آن است که احتمال ابتلا به این سرطان در افراد فعال پایین‌تر است. با وجود این، توضیح کامل خطرات سیگار کشیدن و اثرات دود آن بر غیرسیگاری‌ها، همینطور قرار گرفتن در معرض مواد رادیواکتیو دشوار است.

نقش ورزش های هوازی در افزایش حجم هیپوکامپوس مغز

مطالعات مختلف نشان داده است که ورزش کردن باعث افزایش حجم قسمت هیپوکامپوس مغز می‌شود. این قسمت به حافظه مرتبط است. برای مشاهده تاثیر ورزش بر هیپوکامپوس مغز باید حداقل ۲ بار در هفته ورزش هوازی انجام شود. بهتر است این ورزش‌ها با ورزش‌های قدرتی همراه شوند.

درمان سرطان با ورزش های هوازی

چند خبر خوب برای افرادی که تحت درمان سرطان هستند! در مطالعه‌ای دریافتند انجام ورزش هوازی رابطه‌ی مستقیمی با کاهش «خستگی» در زنان تحت درمان دارد (توصیه: ۳۰ تا ۳۵ دقیقه، پنج روز در هفته، به مدت ۶ هفته، ۸۰ درصد حداکثر ضربان قلب). در مطالعه‌‌‌ی دیگری، انجام ورزش هوازی با کاهش افسردگی و اضطراب در زنان مبتلا به سرطان رابطه داشت (توصیه: ۳۰ تا ۴۰ دقیقه، چهار روز در هفته، به مدت ۱۰ هفته، ۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب). در مبحث سرطان، ورزش‌ هوازی دوای درد نیست، اما شواهد حاکی از آن است که این ورزش‌ها قطعا می‌توانند به درمان سرطان کمک ‌کنند.

درمان پوکی استخوان با ورزش های هوازی

کاهش تراکم استخوان مشخصه‌ی این بیماری است که می‌تواند منجر به خطر بالای شکستگی شود. خبر خوب این است که ورزش می‌تواند تراکم استخوان را بالا ببرد یا حداقل، سرعت رشد بیماری را در مردان و زنان پایین بیاورد. شاید این راه‌حل برای همه جواب ندهد، گذشته از این، میزان و نوع دقیق ورزش‌های لازم برای بهره بردن از مزایا ناشناخته است، اما شواهد نشان می‌دهد ورزش به درمان بیماری پوکی استخوان کمک می‌کند. در مورد کودکان هم خبر خوب این است، گویا تراکم استخوان کودکانی با فعالیت بیشتر بالاتر از کودکان کم‌تحرک است و این امر می‌تواند به پیشگیری از شکستگی استخوان کودکان در آینده کمک کند.

درمان و علائم پوکی استخوان در جوانی چیست و درمان آن

درمان افسردگی با ورزش های هوازی

اثرات ورزش بر روحیه‌ و خلق‌وخو برای بسیاری از ما که به‌طور منظم ورزش می‌کنیم، بدیهی است. برخی از مطالعات به‌طور ویژه به بررسی اثرات ورزش بر افسردگی پرداخته‌اند. یکی از تازه‌ترین این مطالعات نشان داد، ورزش میزان افسردگی را تا ۴۷ درصد کاهش می‌دهد (توصیه: ۳۰ دقیقه راه رفتن روی تردمیل یا دوچرخه‌سواری، ۳ تا ۵ روز در هفته، به مدت ۱۲ هفته). در صورت وجود افسردگی شدید، ورزش جایگزین درمان نیست، اما در افسردگی‌های خفیف، شواهد متقاعدکننده‌ای مبنی بر مفید بودن ورزش وجود دارند.

علت و درمان افسردگی شدید بعد از زایمان و در بارداری

درمان دیابت با ورزش های هوازی

در زمینه‌ی نقش تغییر سبک زندگی (رژیم غذایی و ورزش) در پیشگیری از دیابت، مطالعات بسیاری انجام شده است. در یکی از این مطالعات، بیش از ۳۰۰۰ نفر شرکت کردند. این افراد با خطر بالای ابتلا به دیابت‌، با تغییر سبک زندگی‌، وزن کم کرده و طی سه سال، هر هفته ۱۵۰ دقیقه پیاده‌روی کردند (هر روز ۳۰ دقیقه). ریسک ابتلا به دیابت در این افراد، ۵۸ درصد کاهش یافت. با در نظر گرفتن اینکه سالانه یک میلیون نفر به دیابت مبتلا می‌شوند، این میزان کاهش، چشمگیر است. ورزش هوازی مقاومت به انسولین را هم بهبود می‌بخشد. مقاومت به انسولین حالتی است که بدن به درستی از انسولین استفاده نمی‌کند. این حالت می‌تواند هم در افراد مبتلا به دیابت و هم دیگران رخ دهد. انسولین هورمونی است که به سلول‌های بدن برای تبدیل گلوکز (شکر) به انرژی کمک می‌کند. بسیاری از مطالعات، اثرات مثبت ورزش بر مقاومت به انسولین را تأیید کرده‌اند. در یکی از این مطالعات، ۲۸ زن چاق یائسه با دیابت نوع ۲، در مدت زمان ۱۶ هفته (هفته‌ای سه بار) به مدت ۴۵ تا ۶۰ دقیقه ورزش هوازی انجام دادند و حساسیت‌شان به انسولین ۲۰ درصد بهبود یافت.

علت و علائم و درمان انواع دیابت نوع یک و دو و بارداری و بی مزه چیست

درمان بیماری های قلبی عروقی با ورزش های هوازی

فهرست مطالعات انجام شده روی تأثیر ورزش هوازی در پیشگیری و کاهش وقوع بیماری‌های قلبی عروقی آنقدر زیاد است که کل این مقاله و احتمالا پنج مقاله‌ی دیگر را باید به بررسی آنها اختصاص داد. در یکی از مهم‌ترین این مقالات با حضور بیش از ۱۳۰۰۰ زن و مرد شرکت‌کننده ثابت شد، احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی‌-عروقی در افرادی با حداقل سلامت جسمانی بسیار بیشتر است و در برخی موارد، مقدار این ریسک در مقایسه با افراد سالم، دو برابر است. ورزش های هوازی به روش‌های مختلفی به پیشگیری از بیمارهای‌ قلبی کمک می‌کنند. دو مورد از مهم‌ترین مزایای این ورزش‌ها، کاهش فشار خون و مطیع‌تر کردن رگ‌های خونی است (مطیع‌تر کردن یعنی سفت‌شدگی کمتر رگ‌های خونی و پایین آمدن احتمال تجمع چربی و بسته شدن رگ‌ها). این یافته‌ها تا کنون بارها و بارها اثبات شده‌اند.

چاقی و کاهش وزن با ورزش های هوازی

بسیاری از دانشمندان بر این باورند، ورزش هوازی بهترین عامل کنترل وزن است. شما می‌توانید بدون ورزش و صرفا با کاهش جذب کالری، کاری کنید که سوزاندن چربی‌تان بیشتر از مصرف چربی‌تان شود، اما برای نگهداشتن وزن، باید به طور منظم ورزش کنید. این میزان به روشنی مشخص نشده است، اما بین ۳۰ تا ۴۰ دقیقه ورزش شدید (چندین بار در هفته) و ۴۵ تا ۷۵ دقیقه ورزش ملایم (پنج روز در هفته یا بیشتر) به نظر مفید است. تأثیر این برنامه در افراد مختلف، متفاوت است و زمانی که به وزن دلخواه‌تان رسیدید، باید مقادیر زمانی مختلف را امتحان کنید تا مناسب‌ترین آن را برای خودتان پیدا کنید. یک کالج پزشکی ورزشی امریکایی توصیه می‌کند افرادی که اضافه وزن دارند، میزان ورزش‌ خود را هر هفته، بطور فزاینده، حداقل تا ۱۵۰ دقیقه با فعالیت‌های ورزشی معمولی‌ افزایش دهند، اما برای کاهش وزن در درازمدت، نهایتا باید میزان ورزش خود را هر هفته به ۲۰۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت ورزشی معمولی ارتقا دهند. این دستورالعمل‌ کلی است، بنابراین باید آنها را امتحان کنید تا به مناسب‌ترین برنامه برای تغییر وزن خودتان دست یابید.

رژیم لاغری سریع شکم و صورت در یک هفته با موز

تأثیر ورزش هوازی روی عملکرد شناختی

دانشمندان اخیرا به تأثیر ورزش هوازی روی عملکرد شناختی علاقمند شده‌اند. در آزمایشات انجام شده روی موش‌ها دریافتند حرکت روزانه‌ی موش‌ها روی چرخ‌های متحرک، رشد سلول‌های جدید مغزی آنها را ظرف ۱۲ روز تحریک می‌کند. سلول‌های مغزی انسان‌ها را نمی‌توان مستقما بررسی کرد، اما می‌دانیم میزان زوال عقل و آلزایمر در افراد مسنی که سه بار در هفته یا بیشتر ورزش می‌کنند، کمتر است. در برخی از موارد، کاهش احتمال ابتلا به این بیماری‌ها به کمک ورزش به ۶۲ درصد می‌رسد. شواهد روزافزون حاکی از آن است که افراد فعال در آزمون‌های عملکرد شناختی از قبیل آزمون حافظه و روابط فضایی بهتر از افراد کم‌تحرک عمل می‌کنند.

میزان ورزش های هوازی مورد نیاز برای بدن

در ایالات متحده، دو دستورالعمل برای فعالیت‌های ورزشی وجود دارد. نخست، «گزارش رئیس کل بهداری ایالات متحده درباره‌ی سلامتی و فعالیت فیزیکی» که توصیه‌نامه‌ی سبک زندگی است. دوم، توصیه‌نامه‌ی کالج پزشکی ورزشی امریکایی (ACSM). گزارش رئیس کل بهداری ایالات متحده، توصیه‌نامه‌ای است که می‌توانید آن را متناسب با فعالیت‌های روزمره‌ی خودتان تغییر بدهید. در این گزارش توصیه شده است، تمامی بزرگسالان در اغلب روزهای هفته (اگر نگوییم تمام روزهای هفته)، باید ۳۰ دقیقه فعالیت، با شدت متوسط، انباشته کنند. واژگان کلیدی در این توصیه‌نامه عبارتند از «انباشته کردن» و «شدت متوسط». انباشته کردن به این معنا که شما می‌توانید روز خود را با ۱۰ تا ۱۵ دقیقه فعالیت آغاز کنید و سپس در طول روز، دو بار دیگر، این میزان فعالیت را تکرار کنید. برای مثال، ده دقیقه صبح، ده دقیقه ظهر و ده دقیقه شب. شدت متوسط یعنی احساس کنید هنگام فعالیت، «گرم شده و اندکی از نفس افتاده‌اید». توصیه‌ی دوم از سوی کالج پزشکی ورزشی امریکایی (ACSM) است. در این گزارش توصیه شده است، ۲۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت هوازی مستمر (دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی، آهسته دویدن، رقصیدن، شنا)، به مدت سه تا پنج بار در هفته با حداکثر ضربان قلب ۶۰ تا ۹۰ درصد و دو تا سه روز تمرین قدرتی انجام شود. این توصیه‌نامه رسمی‌تر است، اما در مورد این توصیه‌‌نامه هم می‌توانید مطابق میل خودتان، فعالیت‌ها را به سه بخش ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ای تقسیم کنید و در طول روز انجام دهید. با عمل به هر یک از این برنامه‌های ورزشی شاهد بهبود تناسب اندام و سلامتی‌تان خواهید بود. انتخاب هر یک از این دو روش با خود شما است، چون رقابتی بین این دو روش وجود ندارد و آنها در واقع مکمل هم هستند. برای مثال، توصیه‌ی رئیس کل بهداری شاید برای افراد بی‌میل یا ناتوان عملی‌تر باشد تا توصیه‌‌ی رسمی‌تر ACSM. البته فعالیت‌های بدنی منظم به کمک ورزش های هوازی و فعال‌تر شدن طبق توصیه‌‌های گفته شده، هیچ ضرری ندارد؛ بنابراین ادغام این دو توصیه تصمیم خوبی است. از پله‌ها بیشتر استفاده کنید، چمن‌های حیاط را با دست بزنید و ماشین‌تان را دورتر پارک کنید تا بیشتر راه بروید.

ورزش های هوازی را چگونه شروع کنیم

بهتر است سادگی، عملی بودن، راحتی، واقع‌بینانه بودن و دقت را مدنظر قرار دهید و سعی نکنید در جبران سال‌ها کم‌تحرکی عجله کنید. هر نوع فعالیت و هر مقدار زمانی را که می‌توانید انتخاب کنید، اما مطمئن شوید احتمال عمل به آن بالا است. ممکن است حوصله و امکان استفاده از تجهیزات ورزشی را نداشته باشید، اما اگر بتوانید اطراف خانه پیاده‌روی کنید، پس راه رفتن می‌تواند بهترین گزینه برای شروع فعالیت‌های هوازی باشد، چون کار راحتی است (بالاخره راه رفتن کاری است که همه‌ی عمر آن را انجام می‌دهیم)! منظور از «دقیق بودن»، تنظیم برنامه‌‌ی ورزشی است. برنامه‌ریزی برای تغییر رفتار خوب است و شاید بهتر باشد برای هر هفته اهدافی تعیین کنید. پیشنهاد ما نوشتن یک برنامه‌ی هفتگی است که نشان ‌دهد می‌خواهید چه روزهایی از هفته، چه اوقاتی از روز، چه مدت، کجا و چه نوع فعالیتی را انجام بدهید. تا حد امکان در نوشتن این برنامه، دقیق و واقع‌بین باشید و فراموش نکنید هنگام شروع فعالیت‌های هوازی، مقدار فعالیت مهم نیست، مهم شروع کردن است. شروع هر کاری معمولا سخت‌ترین بخش است. یک برنامه می‌تواند این گونه باشد: شنبه: ۲۰ دقیقه پیاده‌روی سریع، ساعت ۷ صبح، چهار بار اطراف محل سکونت؛ یکشنبه: تکرار فعالیت روز شنبه؛ دوشنبه: ۲۰ دقیقه پیاده‌روی، ساعت ۶:۳۰ بعد از ظهر (درست قبل شام) اطراف محل سکونت؛ سه‌شنبه: استراحت؛ چهارشنبه: ۲۰ دقیقه پیاده‌روی، ساعت ۷ صبح، اطراف محل سکونت؛ پنج‌شنبه: ۴۵ دقیقه راه رفتن در پارک؛ جمعه: ۶۰ دقیقه دوچرخه‌سواری، وسط روز. برنامه‌ی دیگر می‌تواند «پنج دقیقه رفت، پنج دقیقه برگشت» باشد. درست همان‌طور که از نامش پیداست، پنج دقیقه از نقطه‌ی شروع پیاده‌روی می‌کنید و سپس، پنج دقیقه‌ی دوم به نقطه‌ی شروع باز می‌گردید. این تمرین ساده و تقریبا برای همه عملی است. این تمرین، با وجود آسانی، در رفتار فیزیکی شما تغییر ایجاد می‌کند. شما می‌توانید به مرور زمان، مدت انجام این تمرین را افزایش دهید، مثلا با پنج دقیقه شروع کنید و پس از مدتی، آن را به ۷/۵ دقیقه رفت و ۷/۵ برگشت برسانید تا جمعا ۱۵ دقیقه فعالیت کرده باشید. می‌توانید پس از انجام تمرین پانزده دقیقه‌ای، به توصیه‌‌نامه‌ی دوم عمل کرده و تمرین خود را به ۳۰ دقیقه برسانید. اگر بلندپرواز هستید، می‌توانید پس از بازگشت از تمرین، درازنشست و شنای روی زمین را به فعالیت خود اضافه کنید. برای شنای روی زمین، اگر نمی‌توانید مدل استاندارد آن را انجام دهید، می‌توانید به جای زمین از دیوار یا میز به‌عنوان تکیه‌گاه استفاده کنید، یا زانوان خود را روی زمین قرار دهید. هر چقدر بیشتر به زمین (یا هر تکیه‌گاه دیگری) نزدیک شوید، شدت تمرین سخت‌تر خواهد بود. با دو تا سه سِت ۱۲ تا ۱۵ تایی (درازنشست و شنا) در سه تا چهار روز هفته شروع کنید. پس از آسان شدن تمرین درازنشست، می‌توانید با آهسته‌تر انجام دادن یا خم کردن زانوها و بالا بردن پاها به هوا به شدت آن اضافه کنید. پس از آسان شدن تمرین شنا، وارد مرحله‌ای شوید که در آن، فاصله‌ی صورت‌تان با زمین کمتر می‌شود (مثلا از تمرین شنای دیواری شروع کنید، سپس شنای روی میز و در نهایت شنای زمینی). بهتر است روند پیشرفت تمرین‌های خود را یادداشت کنید یا حداقل در پایان یک هفته، برنامه‌‌ی آن هفته را تیک بزنید و برنامه‌ی هفته‌ی جدید را بنویسید و این کار را حداقل تا سه ماه ادامه دهید. در پایان سه ماه می‌توانید پیشرفت‌تان را ارزیابی و تغییرات لازم را اِعمال کنید. از کجا بدانید دیگر به نوشتن برنامه‌ی هفتگی برای فعالیت‌های هوازی نیاز ندارید؟ از خودتان بپرسید: «آیا می‌توانم در این شش ماه به‌طور منظم ورزش کنم؟» اگر جواب شما «مطمئن نیستم» یا «نه» است، پس باید به برنامه‌های هفتگی اکتفا کنید. اما اگر مطمئن هستید، این تغییر رفتار را حفظ و به‌طور منظم در شش ماه پیش رو ورزش می‌کنید؛ بنابراین نیازی به نوشتن برنامه‌ی هفتگی نیست، اما با دیدن نخستین نشانه‌های لغزش به برنامه‌ی قبل بازگردید.

بیشتر بخوانید : ورزش برای لاغری شکم

مصرف کپسول فلوکونازول در بارداری

مصرف کپسول فلوکونازول در بارداری

کپسول فلوکونازول ,کپسول فلوکونازول برای پسردار شدن,کپسول فلوکونازول 100,کپسول فلوکونازول 150 میلی گرم,کپسول فلوکونازول 50,کپسول فلوکونازول برای چیست

توضیحاتی در مورد کپسول فلوکونازول

قرص فلوکونازول (Fluconazole) یک داروی‌ ضد قارچ‌ است‌ که‌ برای‌ درمان برخی از عفونت‌ها تجویز می‌شود. تهوع و اسهال از عوارض قرص فلوکونازول است.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول فلوکونازول صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!

مشخصات کپسول فلوکونازول

فلوکونازول (به انگلیسی: Fluconazole) رده درمانی: عوامل ضد قارچ اشکال دارویی: قرص، کپسول

کپسول فلوکونازول چیست

قرص فلوکونازول (Fluconazole) یک داروی‌ ضد قارچ‌ است‌ که‌ برای‌ عفونت‌های‌ کاندیدایی‌ دهان‌ (برفک)، گلو و واژن‌ و دیگر عفونت‌های‌ قارچی‌ کمتر معمول‌، تجویز می‌شود. این دارو با از بین بردن قارچ ها و مخمرها باعث از بین رفتن عفونت می‌شوند. البته مصرف این دارو تنها با تجویز پزشک مجاز می‌باشد و مصرف خودسرانه، بدون نسخه پزشک می‌تواند زیان‌آور باشد. پیشگیری از عفونت مخمر در بیمارانی که خطر ابتلا به عفونت در آن‌ها بیش از سایر افراد است مانند بیماران شیمی درمانی و پرتو درمانی از دیگر موارد استفاده از داروی فلوکونازول می‌باشد. درواقع این دارو رشد قارچ‌ها را که سبب ایجاد عفونت می‌شوند کاهش می‌دهد. توجه داشته باشید که فلوکونازول تنها برای درمان عفونت‌های قارچی موثر است و نمی‌تواند به درمان عفونت‌های ویروسی مثال سرماخوردگی و یا عفونت‌های باکتریایی کمک کند. این دارو بصورت کپسول و قرص خوراکی 50، 100، 150 و 200 میلی‌گرم و همچنین سوسپانسیون خوراکی موجود می‌باشد. این دارو بطور عمده از طریق ادرار دفع می‌شود.

موارد مصرف کپسول فلوکونازول

کاندیدیازیس واژینال کاندیدیازیس دهانی-حلقی و مری مننژیت کریپتوکوکی عفونت ادراری پیشگیری و کاهش عفونت در بیمارانی که شیمی درمانی یا پرتو درمانی می‌شوند

تداخل دارویی کپسول فلوکونازول

داروهای ضد دیابت، داروهای ضد صرع (فنی تویین)، داروهای قلبی (وارفارین، وراپامیل و سیزاپراید)، داروهای گوارشی (سایمتیدین)، داروهای کاهنده قندخون (گلی بنکلامید، گلی بوراید)، آستمیزول، سیزاپراید، یک آلکالوئید ارگوت مانند ارگوتامین، اریترومایسین، پیموزاید، کینیدین، ترفنادین، وریکونازول و الکل.بسیاری از دارو ها ممکن است با فلوکونازول تداخل داشته باشند و باعث ایجاد عوارض جانبی ناخواسته یا خطرناک گردند. در صورتی که هر کدام از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، به دکتر خود اطلاع دهید؛ چرا که ممکن است نیاز به تغییراتی در برنامه‌ی درمانی شما باشد: هالفانترین؛ پردنیزون؛ تئوفیلین؛ ویتامین آ؛ توفاسیتینیب؛ داروهای ضد افسردگی – مثلاً: آمیتریپتیلین، نورتلیپتیلین؛ سایر داروهای ضد قارچ – مثلاً آمفوتریسین B یا وریکونازول؛ داروهای فشار خون– مثلاً: هیدروکلروتیازید (HCTZ)، لوزارتان، آملودیپین، فلودپیین، نیفدپیین، وراپامیل؛ رقیق کننده‌های خون – مثل: وارفارین، کومادین، جانتوون؛ داروهای سرطان – مانند: سیکلوفسفامید، وین کریستین، وینبلاستین؛ داروهای کلسترول – مانند: آتورواستاتین، سیمواستاتین، فلوتواستین؛ داروهای ایدز یا اچ آی وی – مثل: ساکویناویر، زیدوودین و غیره؛ داروهای جلوگیری از رد پیوند عضو – مانند: سیکلوسپورین، تاکرولیموس یا سایرولیموس و داروهای مخدر (فنتانیل، آلفنتانیل، متادون)؛ داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی- مانند: سلکوکسیب، ایبوپروفن، ناپروکسن؛ داروهای خوراکی برای درمان دیابت (glyburide, tolbutamide, glipizide)؛ داروهای تشنج – مثل: کاربامازپین، فنیتوئین؛ داروهای سل – مثل: ریفامپین، ریفابوتین؛ البته لیست بالا همه‌ی داروهایی که با فلوکونازول تداخل دارند را در بر ندارد و سایر داروها نیز ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند؛ مثلاً ویتامین ها و داروهای گیاهی. در دوره درمان خود، هر گونه دارویی که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید. لیستی از تمامی داروهایی که مصرف می‌کنید به همراه خود داشته باشید و به دکتر خود نشان دهید.

مقدار مصرف کپسول فلوکونازول

مقدار تجویزی‌ فلوکونازول‌، طول‌ درمان‌، و برنامه‌ زمانی‌ درمان‌ براساس‌ محل‌ عفونت‌ قارچی‌ و پاسختان‌ به‌ دارو متفاوت‌ است‌. بنابراین میزان دقیق مصرف این دارو باید حتما توسط پزشک تعیین گردد. معمولا دوز مصرفی از 100 میلی‌گرم تا 800 میلی‌گرم به صورت روزانه می‌باشد. در برخی عفونت‌ها از جمله عفونت واژینال، درمان با مصرف یک عدد کپسول ۱۵۰ میلی‌گرم توسط پزشک تجویز می‌شود لذا از مصرف بیش از حد تجویز شده خودداری نمایید.

عارضه نادر کپسول فلوکونازول

در موارد نادری مصرف داروی فلوکونازول موجب آسیب جدی به کبد و در نتیجه مرگ شده است. این مسئله به ویژه برای بیماران خاص بیشتر رخ می‌دهد. بنابراین در صورت بروز علایمی مانند تیره شدن ادرار، از دست دادن اشتها، کم رنگ شدن مدفوع، درد شدید معده و زرد شدن پوست و چشم باید سریعا به پزشک مراجعه شود.

فراموش کردن دوز مصرف کپسول فلوکونازول

در صورت فراموش کردن دوز دارو در اولین فرصت آن را مصرف نمایید و از دو برابر نمودن دوزهای بعدی پرهیز کنید.

نکاتی در مورد مصرف کپسول فلوکونازول

توصیه می‌شود جهت کاهش عوارض گوارشی، دارو را همراه با غذا مصرف نمایید. در صورت بروز زردی، تغییر رنگ ادرار، بی رنگ شدن مدفوع، خارش و کاهش حجم ادرار به پزشک مراجعه نماید. حتی‌ در صورت‌ احساس‌ بهبودی‌ دارو را تا آخر مصرف‌ کنید. اگر ظرف‌ 3 روز از درمان‌ با فلوکونازول‌ احساس‌ بهبودی‌ ندارید با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید. همزمان با این دارو به‌ هیچ‌ وجه‌ الکل‌ یا داروهای‌ حاوی‌ الکل‌ (برخی‌ از داروهای‌ سرماخوردگی‌) مصرف‌ نکنید. در صورت مصرف بیش از ۱۴ روز این دارو، نیاز به آزمایشات خونی برای پایش وضعیت کبدی و کلیوی می‌باشد. در صورتی که با مصرف این دارو علائم شما برطرف نشد و یا بدتر شد،به پزشک خود مراجعه نمایید. خانم‌ها در صورتی که از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند، در مدت درمان با این دارو باید از یک روش دیگر ضدبارداری علاوه بر قرص جهت پیشگیری از بارداری استفاده نمایند. در صورت بروز لکه‌های قرمز بر روی پوست به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت تیرگی ادرار ،ضعف و خستگی شدید و زردی پوست یا چشم به پزشک خود اطلاع دهید. توصیه می‌شود از مصرف این دارو در زمان رانندگی و یا انجام اموری که نیاز به هوشیاری کامل دارد، اجتناب شود. در صورت مصرف این دارو قبل از انجام هر گونه عمل جراحی یا اقدام پزشکی جراح را از مصرف این دارو مطلع کنید. مصرف این دارو در افراد مسن باید با احتیاط صورت گیرد.

مصرف کپسول فلوکونازول در بارداری و شیردهی

مصرف فلوکونازول برای زنان باردار و شیرده مضر است. چرا که این دارو اثرات منفی بر جنین درون رحم می‌گذارد. از طرف دیگر چون این دارو به درون شیر مادر منتقل می‌شود مصرف آن در زمان شیردهی نوزاد توصیه نمی‌شود.انتظار نمی‌رود که یک بار استفاده از این دارو برای درمان عفونت واژن، برای جنین خطری داشته باشد. در صورتی که باردار هستید، بیشتر از یک بار (یک دوز مصرفی) از این دارو استفاده نکنید. استفاده‌ی طولانی مدت از این دارو، آن هم در دوز مصرفیِ زیاد، ممکن است باعث آسیب به جنین و یا ایجاد نقص هایی در هنگام تولد نوزاد بشود. در صورتی که در دوره‌ی درمان، باردار شدید، به دکتر اطلاع دهید.

علائم عفونت باکتریایی واژن چیست

علائم شایع عبارتند از ترشحات بیش از حد واژن، گاهی اوقات همراه با بوی ماهی، همراه با خارش و درد در هنگام ادرار. متخصصین مطمئن نیستند که چه چیزی باعث می‌شود باکتری ها از تعادل خارج شوند، اما عوامل خاصی ریسک عفونت شما را افزایش می‌دهند. چنین عواملی عبارتند از داشتن بیش از یک شریک جنسی، شریک جنسی جدید، سیگار کشیدن بیش از حد، و انجام بیش از حد دوش واژینال. باکتری واژینوز معمولا جدی نیست و اغلب به خودی خود از بین می‌رود. اما ایده‌ی خوب برای درمان آن، شروع به درمان آن به محض بروز علائم می‌باشد. برخی درمان‌های خانگی به شما کمک می‌نمایند تا از این مشکل آزار دهنده خلاص شوید.

مکانیسم اثر کپسول فلوکونازول

فلوکونازول اثر ضد قارچ خود را، از طریق مهار آنزیم سیتوکروم P-۴۵۰ اعمال می‌کند. با مهار این سیتوکروم، تولید ارگوسترول که یک جزء حیاتی در غشاء سلولی قارچ است، مختل می‌گردد. آزول‌ها (فلوکونازول، کتوکونازول و ایتراکونازول) در برابر قارچ‌ها، توکسیسیته انتخابی دارند، زیرا در سنتز ارگوسترول، که استرول منحصربه‌فرد غشای سلولی قارچ‌ها می‌باشد، تداخل می‌نمایند و با غشای سلولهای بدن کاری ندارند. آزول‌ها با مهار تولید ارگوسترول، نفوذپذیری غشای سلولی قارچ را مختل می‌کنند.

عوارض کپسول فلوکونازول

اگر هر گونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو – شامل کهیر، به دشواری نفس کشیدن، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو – در خود مشاهده کردید، حتماً به دکتر اطلاع دهید. اگر موارد زیر را دارید، بلافاصله به دکتر اطلاع دهید: سردرد به همراه درد در قسمت قفسه‌ی سینه و سرگیجه‌ی شدید، غش، ضربان قلب تند یا نامنظم؛ تب، لرز، درد بدن، علائم آنفولانزا؛ به راحتی دچار کبودی یا خونریزی شدن، ضعف غیر معمول؛ تشنج؛ مشکلات کبدی – علائم: حالت تهوع، درد در قسمت بالای شکم، خارش، احساس خستگی، از دست دادن اشتها، ادرار تیره‌رنگ، مدفوع به رنگ خاک رس، یرقان (زرد شدن چشم‌ها یا پوست) ؛ بثورات پوستی (جوش) یا زخم های پوستی؛ واکنش‌های پوستی شدید – مثلاً تب، گلودرد، التهاب صورت یا زبان، سوزش چشم، درد پوست که به همراه جوش‌های قرمز یا ارغوانی رنگ باشد و این جوش ها خصوصاً در نواحی صورت و قسمت بالای بدن، گسترش پیدا کنند و باعث ایجاد تاول یا پوسته‌پوسته شدن شوند. عوارض جانبی متداول در اثر مصرف داروی فلوکونازول عبارت است از: دل درد، اسهال، معده درد؛ سردرد؛ سرگیجه؛ تغییر در احساس چشایی؛ البته لازم است ذکر شود که ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو رخ دهد. چنانچه موارد دیگری را مشاهده نمودید، به دکتر مراجعه کنید.

معرفی کپسول فلوکونازول

داروی دیفلوکان (Diflucan)، که با نام عمومی فلوکونازول (fluconazole) نیز شناخته می‌شود، برای درمان عفونت‌هایی که به وسیله‌ی قارچ‌ها به وجود آمده‌اند و قادرند به هر ناحیه‌ای از بدن حمله کنند (از جمله دهان، گلو، مری، مثانه، شش ها (ریه ها)، دستگاه تناسلی، خون) استفاده می‌شود. این دارو در افرادی که در اثر پیوند مغز استخوان، داروهای‌ سرطان یا ایدز، سیستم ایمنی ضعیفی دارند، برای پیشگیری از ابتلا به عفونت‌های قارچی مصرف می‌شود.

نکاتی در مورد مصرف کپسول فلوکونازول

اگر نسبت به فلوکونازول حساسیت دارید، یا از داروهای کویینیدین، سیساپرید، اریترومایسین یا پیموزید استفاده می‌کنید، نباید از داروی دیفلوکان استفاده کنید. برای اطمینان از اینکه داروی مورد نظر برای شما خطراتی را در پی نخواهد داشت، اگر موارد زیر را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید: بیماری کبدی؛ ویروس اچ آی وی یا بیماری ایدز؛ سرطان؛ بیماری قلبی یا اختلالات ضربان قلب؛ سابقه‌ی فردی یا خانوادگی ابتلا به سندروم QT؛ بیماری کلیوی؛ اگر نسبت به سایر داروهای ضد قارچ حساسیت دارید (مثلاً کتوکونازول، ایتراکونازول، میکونازول، پوزاکونازول، وُریکونازول و غیره) ؛ محلول دهانی (مایع) این دارو، حاوی ساکارُز است. در صورتی که در مورد هضم قند یا شکر مشکلاتی دارید، قبل از استفاده از این نوع فلوکونازول، با دکتر خود صحبت کنید.

کپسول فلوکونازول و قرص‌ های ضد بارداری

مصرف فلوکونازول باعث کاهش تاثیر قرص‌های ضد بارداری می‌شود. اگر می‌خواهید بیشتر از یک بار از این دارو استفاده کنید و در این مدت باردار نشوید، در مورد استفاده از لوازم پیشگیری از بارداری (مثلاً کاندوم و دیگر روش‌ها) با دکتر خود مشورت کنید. فلوکونازول می‌تواند در شیر مادر نفوذ پیدا کرده و باعث آسیب به نوزاد شود. اگر در دوران شیردهی قرار دارید، بدون اینکه به دکتر خود اطلاع دهید، از این دارو استفاده نکنید.

کپسول فلوکونازول و تجویز پزشک

فلوکونازول را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. میزان دوز مصرفی شما از این دارو، بستگی به نوع عفونتتان دارد. برای مثال، برای درمان عفونت‌های واژن معمولاً فقط نیاز به مصرف یک قرص است. در مورد سایر عفونت‌ها ممکن است نیاز باشد تا میزان بیشتری از داروی فلوکونازول را مصرف کنید؛ در این مورد به دستورالعملی که دکتر برای شما تجویز می‌کند، عمل کنید.می‌توانید داروی مورد نظر را به همراه غذا یا بدون آن مصرف نمائید. قبل از مصرف نوع مایع این دارو، آن را به خوبی تکان دهید. داروی فلوکونازول را در تمام مدت زمانی که دکتر برای شما تجویز کرده، مصرف کنید. علائم شما ممکن است قبل از اینکه عفونت به طور کامل از بدن شما خارج شده باشد، بهبود بیایند. قطع مصرف این دارو ممکن است احتمال ابتلا به عفونت‌های دیگر را – که نسبت به داروهای ضد قارچ نیز مقاوم هستند – افزایش دهد. دیفلوکان یا فلوکونازول، برای درمان عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا به کار نمی‌رود. در صورتی که علائم شما بهبود پیدا نکردند و یا اینکه در طول دوره مصرف شما از این دارو، بدتر شدند، به دکتر مراجعه نمائید. قرص فلوکونازول را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما و رطوبت قرار دهید. نوع مایع این دارو را می‌توانید در یخچال نگهداری کنید اما آن را از یخ زدگی محافظت کنید. مایعِ این دارو را بعد از دو هفته، دور بریزید.

بیشتر بخوانید : قرص ترامادول ♥ قرص فلوکستین ♥ کپسول فارماتون ♥ قرص راکوتان ♥ قرص مترونیدازول

تهوع و استفراغ در ماه پنجم بارداری

تهوع و استفراغ در ماه پنجم بارداری

تهوع ,تهوع سارتر,تهوع و استفراغ,تهوع بارداری,تهوع شبانه در بارداری,تهوع صبحگاهی,تهوع در کودکان,تهوع و سردرد,تهوع حاملگی,تهوع و استفراغ بارداری

توضیحاتی در مورد تهوع

وقتی تهوع به‌وجود می‌آید راهی برای فرار از آن وجود ندارد. این احساس یکی از علائم همیشگی بیماری حرکت (Motion sickness) و آنفولانزا و همینطور یکی از عوارض جانبی و متداول شیمی درمانی است. همیشه یک علت مشخص و قابل تشخیص برای حالت تهوع وجود دارد- چیزی مثل تهوع بارداری یا زیاده روی در نوشیدن نوشیدنی‌های الکلی. با این وجود، برخی اوقات علت اصلی تهوع چندان آشکار نیست و به بررسی‌های کاملی نیاز دارد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد تهوع صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

تهوع چیست

تَهَوُّع احساس بالا آوردن غذا و به هم خوردن دل. نوعی احساس است همراه با حرکت معکوس اندامهای گوارشی که معده برای بیرون‌راندن چیزی که در داخل آن است، انجام می‌دهد. در این حالت انسان وادار به استفراغ می‌شود

دلایل تهوع

این حالت در بسیاری از بیماری‌ها و ناراحتی‌های بدن دیده می‌شود مانند مشکلات گوارشی، مسمومیت، عفونتها به خصوص عفونت‌های روده‌ای، عارضه جانبی بسیاری از داروها، مشکلات گوش میانی و سرگیجه، بیماری‌های کبد، اختلالات مغز و دستگاه عصبی مرکزی.

درمان تهوع

برای درمان این حالت اگر علت اصلی قابل درمان نباشد از آنتی‌هیستامینها، بوتیروفنونها ، آنتاگونیست‌های گیرنده سروتونین مانند اندانسترون یا متوکلوپرامید استفاده می کنیم. در حاملگی از ویتامین ب۶ نیز استفاده می‌شود.

استفراغ چیست

استفراغ یا بالا آوردن یا هَراش * خروج با فشار محتویات درون معده جانداران از راه دهان و گاه از راه بینی به بیرون است. این محتویات می‌تواند غذای خورده شده یا دیگر مواد درون دستگاه گوارش مانند زردآب (صفرا) باشد. هراش یا استفراغ ممکن است به دلیل نوع ماده بلعیده شده (مثلاً غذای فاسد) یا واکنش مغز به علت وجود تومور، حاملگی، استرس‌های عصبی و غیره باشد. به حالتی که پیش از استفراغ (هراش) در بیمار ایجاد می‌شود تهوع (بالا آوردن) می‌گویند. اگر هراش (استفراغ) ادامه داشته باشد، برای جلوگیری از پیامدهایی همچون دهیدراسیون (ازدست دادن آب بدن) باید درمان گردد. استفراغ با قی کردن (برگشت غذا) که غذای هضم شده از راه مری به دهان برمی‌گردد اما بدون فشار است و منجر به جهیدن به بیرون نمی‌شود تفاوت دارد. استفراغ یک واکنش محافظتی در پاسخ به علل متعددی هستند این علل شامل طیف وسیعی ازاختلالات، مانند شرایط کاملاً خوش‌خیم تا شرایط اورژانسی است. تهوع و استفراغ هر کدام می‌تواننند به‌طور مستقل رخ دهند اما معمولاً با یکدیگر مرتبطند. معمولاً تهوع منجر به ایجاد استفراغ می‌شود. تهوع با رنگ‌پریدگی، تعریق، و احساس گرگرفتگی همراه است. استفراغ تخلیهٔ همراه با فشار محتویات معده از دهان است. آروغ زدن انقباضات مکرر عضلات دیافراگم و دیوارهٔ شکم است که اغلب منجر به استفراغ می‌شود یا با استفراغ همراه است

تهوع و اضطراب

استفراغ می‌تواند یکی از علائم رایج اضطراب و نگرانی باشد. اتفاقی که در چنین شرایطی می‌افتد به این شکل است: وقتی شما در گیر و دار یک وحشت زدگی یا حمله پانیک (Panic attack) هستید، بدن شما به حالت ” جنگ یا گریز” تغییر حالت می‌دهد. آدرنالین وارد جریان خون شما می‌شود و شما را برای روبه‌رو شدن با دشمن شناخته شده خود یا پا به فرار گذاشتن آماده می‌کند. در همین حال، فعالیت‌های بدنی مثل گوارش بطور مجازی متوقف می‌شوند و به دنبال آن سموم خاصی در بدن انباشته می‌شوند. در نهایت، علائم و نشانه‌های شیمیایی به مغز می‌رسند و موجب به‌وجود آمدن احساس حالت تهوع در شما می‌شوند.

تهوع و مشکلات معده

استفراغ و دردهای شکمی علائم نشان دهنده یکی از مشکلات معده هستند. الیزابت هالت- دستیار استاد مشاور پزشکی در مدرسه پزشکی دانشگاه دوک- می‌گوید: ” این علائم می‌توانند پرچم قرمزی برای یکی از مشکلات جدی مرتبط با دیابت نوع ۱ باشند “. کتواسیدوز دیابتی زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های گرسنه ی انرژی( که قند مورد نیاز خود را به دلیل تولید نشدن انسولین کافی در بدن دریافت نمی‌کنند) آغاز به سوزاندن چربی برای تامین سوخت مورد نیاز خود می‌کنند و باین ترتیب سطوح بالایی از ماده‌ای شیمیایی به نام ” کتون‌ها ” در ادرار و خون تولید می‌شود. در نتیجه فرد احساس ناخوشایندی را تجربه می‌کند و وقتی دچار کتواسیدوز می‌شود، حالت تهوع را تجربه می‌کند. این شرایط بویژه در افرادی که از بیماری دیابت خود آگاهی ندارند یا علائم هشدار دهنده آن مثل تشنگی بیش از اندازه و تکرر ادار را نمی‌شناسند می‌تواند منجر به کما یا مرگ شود.

تهوع و اختلال هورمونی

این اختلال هورمونی نشان دهنده این است که غده‌های آدرنال یا فوق کلیوی شما- که درست در بالای کلیه‌ها قرار گرفته اند- قادر به تولید مقادیر کافی از برخی هورمورن‌های مشخص نیستند. یکی از علت‌های نارسایی غدد فوق کلیوی عبارت است از بیماری آدیسون. این بیماری نوعی بیماری خودایمنی است که به غدد فوق کلیوی آسیب رسانده و تولید کورتیزول( هورمونی حیاتی برای رشد)، سوخت و ساز و دیگر عملکردها را محدود می‌کند. چطور می‌توانید تشخیص بدهید که غدد فوق کلیوی شما به درستی کار نمی‌کنند؟ دکتر هالت می‌گوید: علائم نشان دهنده این مشکل جسمی عبارت است از تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش وزن و درصورت تداوم می‌تواند منجر به افت زیاد فشار خون و قرار گرفتن شما در حالت شوک شود. افراد مبتلا به نارسایی غدد فوق کلیوی که این نشانه‌ها را در خود مشاهده می‌کنند باید سریعا تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرند. این شرایط بدون درمان می‌تواند منجر به مرگ شود.

تهوع و حمله قلبی

حتی اگر در قفسه سینه خود احساس درد نمی‌کنید اما به حالت تهوعی یا احساسی ناخوشایند در شکم خود دقت کنید. این علائم می‌تواند به معنای آن باشد که شما در معرض حمله قلبی قرار دارید. آمن بنیامینوویتز- متخصص بیماری‌های قلبی عروقی در مرکز قلب منهتن واقع در نیویورک- میگوید: این علائم قلبی که شیوع کمتری هم دارد در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. او بیمارانی داشته است که با علائمی مانند رفلاکس اسیدی مراجعه کرده‌اند و درواقع از حملات قلبی رنج می‌برده‌اند. بنابراین کنترل‌ها و معاینات پزشکی بسیار حائز اهمیت است. او می‌گوید: برخی اوقات علائم نشان دهنده حمله قلبی دردهایی مثل درد شکمی یا درد در قسمت میانی شکم فوقانی است. حمله قلبی دردی شدید و دردناک ندارد بلکه چیزی شبیه به احساس ناراحتی یا سنگینی یا حتی سوءهاضمه می‌تواند علائم چنین شرایطی باشد.

درمان سریع تهوع

راه‌هایی برای درمان فوری استفراغ از این قرارند: دستشویی اگر حالت تهوعی دارید قبل از مصرف هر دارویی به دست‌شویی بروید. گاهی اوقات دلیل حالت تهوعی و درد دل در افراد مختلف نیاز به اجابت مزاج است. آب و مایعات اغلب اوقات حالت تهوعی با استفراغ همراه است. استفراغ باعث از دست رفتن آب بدن می‌شود. وقتی بدن دچار کم‌آبی شود، حالت تهوعی شدیدتر می‌شود. نوشیدن نعناع، بابونه و یا چای زنجبیل با عسل اثر مثبتی در کم شدن حالت تهوعی دارند.بدن برای حفظ انرژی نیاز به مواد مقوی دارد، خوردن غذایی شیرین و مطلوب به حفظ انرژی کمک می‌کند. البته غذا باید هضم آسانی داشته باشد. غذاهای تند، چرب یا بسیار شیرین، مناسب نیستند. در حالت تهوعی از خوردن لبنیات هم پرهیز کنید چرا که لبنیات باکتری‌هایی طبیعی دارند که ممکن است با معده سازگار نباشند. غذاهایی که بوی تند و شدیدی دارند یا زیاد چرب هستند، حالت تهوعی را بدتر می‌کند. غذاهایی مانند سیب زمینی له شده، پلوی سفید مخصوصا کته یا رشته فرنگی به آرام کردن معده و درمان حالت تهوعی کمک می‌کنند. خوردن پلوی کته با برنجی که خوب شسته شده و نیم ساعت خیس خورده است، مفید است.خوردن شربت نوشابه؛ مایع غلیظی که طعم کولا می‌دهد. زمانی که نوشیدنی کولا در دسترس نیست و فرد بیمار تمایلی به خوردن غذا نیز ندارد، خود نوشابه می‌تواند مفید باشد. نوشابه قند بالایی دارد اما هر بار پیش از نوشیدن باید آن را تکان داد که گازش خارج شود. جوش شیرین جوش شیرین را باید در یک لیوان آب ولرم حل کرد و نوشید. این نوشیدنی کمک زیادی به درمان حالت تهوعی می‌کند. 

درمان خانگی تهوع

نوشیدن سرکه سیب به درمان این حالت کمک می کند. دو قاشق سرکه سیب را باید با یک لیوان آب ولرم مخلوط کرد و نوشید. پروتئین وعده‌های غذایی که بیشتر حاوی غذاهای پر پروتئین هستند نسبت به مواد غذایی حاوی کربوهیدرات طبق تحقیقات برای کاهش این حالت بهتر هستند. اگر دچار این حالت هستید بهتر است به جای استفاده از غذاهای کربوهیدراتی مثل سیب زمینی سرخ شده، مرغ کبابی ساده را جایگزین کنید. چای نعنا نوشیدن چای نعناع. چای نعناع در تسکین فوری این حالت بسیار مؤثر است. یک قاشق کامل برگ خشک نعناع را در آب جوش ریخته شود و بعد از نیم ساعت می‌توان آن را صاف کرد ولی خوردن برگ‌های نعناع همراه با چای نیز کمک امدادی به درمان این حالت است. دارچین براساس یک تحقیق انجام یافته در سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که دارچین می‌تواند به کاهش این حالت ایجاد شده بوسیله درد قاعدگی کمک کند. دارچین معمولا در کلوچه‌ها و نانهای معطر به عنوان یک طعم دهنده استفاده می‌شود زنجبیل خوردن زنجبیل برای کاهش این حالت خوب است. برای کنترل این حالت بین یک تا چهار گرم زنجبیل در روز می‌تواند خورده شود ولی در دوران بارداری مصرف زنجبیل هیچ‌گاه نباید از یک گرم در روز بیشتر شود. زنجبیل را می‌تواند با چای یا دمنوش نیز مصرف کرد.استنشاق بوی لیمو ترش تازه و یا سایز مرکبات در تسکین این حالت مفید است. خوردن لیمو ترش خصوصاً به شکل یخ‌زده نیز خوب است. کمپرس سرد قرار دادن کمپرس سرد پشت گردن در حالت درازکش، باعث بهتر شدن این حالت می‌گردد. استراحت بدن برای مبارزه با باکتری یا ویروس موجود در معده به انرژی نیاز دارد بنابراین استراحت لازم است. فردی که دچار این حالت است بهتر است دراز بکشد و از انجام ورزش و حرکت زیاد خودداری کند. خواب مفید است. فرد بیمار ممکن است بعد از بیدار شدن از خواب احساس بهتری داشته باشد یا همچنان این حالت ادامه داشته باشد اما حداقل در این بین رنج نکشیده است.

تهوع و استفراغ

جلوی استفراغ را نگیرید، استفراغ راه بیرون آمدن باکتری یا ویروس از معده است و پاکسازی است. اگرچه استفراغ ممکن است ناراحت کننده باشد ولی به بهبود بیماری کمک می‌کند. برای حفظ آرامش هنگام خواب، میتوان یک سطل را در دسترس فرد بیمار قرار داد. اگر این حالت خیلی شدید و ناراحت کننده باشد، می‌توان از داروهای ضد تهوع استفاده کرد.

تهوع در صبح

اگر فردی صبح از خواب بیدار شد و این حالت را داشت، می‌تواند مقداری نوشابه را کم کم بنوشد یا چوب شور خشک، غلات خشک، نان تست خشک را کم کم بخورد. خوردن این خوراکی‌ها در طول روز، این حالت را کنترل کرده و به درمان کمک می‌کنند.

خوراکی هایی برای تهوع

بیسکوییت همان‌طور که در بالا گفته شد، در هنگام این حالت باید خوراکی‌های سبک و ساده خورده شود. بیسکوئیت از جمله این خوراکی‌هاست اما نباید در خوردن آن زیاده‌روی کرد. غذا های ساده با فیبر بالا خوردن این مواد غذایی می‌تواند مواد شیمیایی که محرک این حالت هستند را از بدن خارج کند. خوردن سبزیجات و میوه‌های خام مانند سیب و هویج می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. آجیل خوردن مواد کم حجم و سرشار از پروتئین مانند گردو و بادام زمینی انرژی از دست رفته را به بدن فرد بیمار باز می‌گرداند و حالت تهوع را کمرنگ‌تر می‌کند. موز موز علاوه بر فیبر بالا حاوی پتاسیم است که علائم این حالت را بهبود می‌بخشد.

تهوع و رایحه درمانی

برخی اعتقاد دارند که رایحه درمانی می‌تواند به کاهش این حالت کمک کند و چندین نوع رایحه مختلف از جمله لیمو، اسطوخودوس، بابونه، میخک و پرتقال توصیه شده است. بعضی تحقیقات هم دریافتند که بخصوص اثر رایحه درمانی نعناع می‌تواند تهوع را رفع کند. یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۲ نشان داد که ایزوپروپیل الکل بر اساس رایحه درمانی در کاهش تهوع موثر بود اما هیچ مدرکی برای روغن نعناع موجود نبود. نویسندگان تحقیق نتیجه گرفتند که رایحه درمانی مفید است اما نسبت به داروی ضد تهوع اثر کمتری دارد.

نکاتی در مورد رفع تهوع

هنگام داشتن این حالت از باید خوردن غذاهای فناوری شده همانند چیبس، همبرگر، شیرینی، دونات، کنسرو، نان سفید، غذاهای سرخ شده یا غذاهای چرب و شور خودداری کرد. اگر تهوع همراه با استفراغ باشد باید بدن بوسیله خوردن وعده‌های کوچک آب بصورت منظم آبرسانی شود. خوردن غذاهای شور یا نوشیدن یک نوشیدنی قندی بدون گاز می‌تواند به جایگزینی قندها و نمکهای از دست رفته با استفراغ ضروری است. سوپ ساده سبزیجات، داغ خورده شود. عرق کردن هنگام خوردن سوپ داغ، نشانه خوبی برای بهبودی است. استفاده از مواد مخدر، الکل و کافئین باعث تحریک بیشتر معده شده و حالت تهوع را بدتر می کند. فردی که دچار احساس تهوع شده است باید از قرار گرفتن در محیط‌های گرم، دم کرده پرهیز کند. بودن در هوای خنک و تازه احتمال شدیدتر شدن حالت تهوع را کاهش می‌دهد. وعده‌های غذایی باید حجم کم داشته باشند. 6 تا هشت وعده کوچک در روز و یک میان وعده پیش از خواب، مفید است. بعضی از فعالیتهای روزمره و وضعیتهایی مثل خم شدن به جلو و یا منقبض کردن شکم نیز می‌تواند باعث افزایش تهوع شود. با خودداری از خم شدن به جلو می‌توان از فشار وارده روی شکم و معده که ممکن است علائم را بیشتر کند، خودداری کنید. تحقیقات نشان می‌دهد که نفس‌های عمیق و آهسته و به طور مرتب می‌تواند به کاهش احساس تهوع کمک کند. این ممکن است مدیتیشن ذهنی را به کار گیرد که بر تکنیکهای تنفسی کنترل شده متمرکز است. این روش به خصوص برای تهوع ناشی از دردهای قاعدگی بسیار موثر است. با اجرای این تکنیک هم گرفتگی عضلانی و هم تهوع به طور همزمان کاهش می‌یابد. دهانشویه قبل از غذا و بعد از آن باعث از بین بردن طعم و مزه بد در دهان می‌شود و در درمان و بهبود حالت تهوع بی اثر نیست. بین هر وعده غذایی و خواب باید حداقل یک ساعت فاصله باشد. استفاده از غذاهای ساده می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند. هر غذایی با مواد طعم دهنده زیاد ممکن است باعث ناخوشی بیشتر معده شود. برای مثال رژیم غذایی BRAT اغلب اوقات برای رفع علائم مسمومیت‌های غذایی یا عفونت استفاده می‌شود. همچنین این رژیم همیشه برای بیمارانی که دچار اسهال هستند توصیه می‌شود این رژیم غذایی شامل موز، برنج، سیب و نان تست شده می‌شود. اگر تهوع و یا استفراغ مداوم باشد و یا با علائم شدیدی مانند درد شکم، تب، زردی پوست (یرقان)، یا خونریزی همراه باشد حتما باید به پزشک مراجعه کنید

بیشتر بخوانید : استفراغ ♥ دل درد ♥ معده درد ♥ درد قولنج ♥ کلیه درد